Reva - Söndü Benle Yıllarım

Verse 1
Reva - Söndü Benle Yıllarım (Kafile 2)

Yanma vakti güneş doğdu işte haydi kalk benimle
Gözüm doldu vedada rabbin rahmetiydi gece
Karanlıkta kaldım kaybım oldu güneş ellerimde
Zerre kadar yok umudum sözdüm kâtibin dilinde.

Gözüm görmez oldu kapana kaldım bir zerinde
Gözüm yüzüne hasret bir demet ver haydi şimdi ellerinle
Harap olana bir seferde bin nasihat edenlerde
Âlemin de kördü gözü zulme düştü ihanetle.

Hitap mektebinde katre kana bulanan gözlerinde
Kitap yazar kul anlamaz devamında ateşlerde
Yandığında farkına varırsın inan yok bir çare
Düşerken ararsın dostu nerde düşman ayrı telde.

Kapım çaldı baktım nefis gıpta düştü yere
Bir gün yandı bil ki sözler derman olmaz hiçbir derde
Hedef saptı cefa çeken aldı ahtı sillesinde
Günahımda olsan bil ki derman senin ellerinde.

[Nakarat]
Yandım ateşler içinde yine kandım yalan sefasında
Duydum umudum tükendi doydum doydu gözüm yaşlara
Sordum sorulmaz soruları gördüm karanlıktı dört yanım
Gömdüm gönle hançeri vuranı söndüm söndü benle yıllarım.

Verse 2

Cellât oldu zaman amansızdı vurdu hançeri
Öfkesiydi zehir gibi sardı bir an bellik hissi
Damla yaştım gözlerinde çağan ırmak misali
Akarsular dönen devran gibi dönmez hiç geri.

Ver bu hakkı ellerimde işte zulmü sakla hasma
Hayra yor da gel haydi ellerini aç Hüdaya
Dostun olmasam da düşman etme beni sakın sana
Kahrım oldun mektubum da andım adını son rüyada.

İstilaya son bulan hayatın bekçisiydi dizeler
Külliyen yalan hayatın külle kaplanmış bir halde
Deprem sükût odam ordu yalandan arınmış halde
Kanla kaplı defterimde kaldım sayfanın dibinde.

Cefa katli hep bir çare tarumardı hislerim
Açığa çıkıp haykırırdım duyulmazdı hiç sesim
Küçük bir esintiyim külüme esince dolar vaktim
Selasında duydum adımı hakkınızı helal edin

[Nakarat]
Yandım ateşler içinde yine kandım yalan sefasında
Duydum umudum tükendi doydum doydu gözüm yaşlara
Sordum sorulmaz soruları gördüm karanlıktı dört yanım
Gömdüm gönle hançeri vuranı söndüm söndü benle yıllarım.