Revios - Bir Körün Sürrealist Tablosu

kendine gel lan artık yoruldugunu görüyorum
benim dedigin yerden kovuldugunu biliyorum
sonunu tahmin edip yanılmayı diliyorum
ben hergun aynı yerde aynı anda bitmiş oluyorum
sevabım omzumadır gunahım boynuma
yıllar önce yatmısım siyahın koynuna
sorulan her soruya cevabınız olmasa
velhasıl bu şehirde bi gun daha güneş doğmasa
anlamak istemiyonuz insanları sevmediğimi
beni anlamak için lisanların yetmediğini
doğru sanın bütün küstahların söylediğini
ve çöz bazı zamanlarda kan akıtmak istedigimi
yalanım yok bu siktigim yerinden sıkıldım
bi fanusun içinde yıllar boyu tıkıldım
şimdi bişeyleri yok etmenin zamanı
o vakur bi adamdı,gururlu ama zavallı
kuruntu kelamını sindiricek
bu his beyni manevi bi mengene arasına sokup eskiticek
canından bezdiricek,sana kini besleticek
kahkahayla olan butun baglarını kestiricek
iç sesin dinmycek duymak istemedikce
cok boktan ithamlarla seni yargılıycak ve her gece
bi çıkış yolu için fedakarlık yapcan ama
hiç bi sik olmıycak,karalıycan öylece durumlar öyle işte,adeta buzullarda bi ev inşa edip
orda yaşar gibi,öylesine
sende sevmiyosan dinle bunu cunku bazı insanlar
bazılarının tapar gibi gölgesine
bi de sorulardan cok sıkıldım cevap vermek istemiyom
bilhassa birileriyle konusmak
muhattap olmak kötü,ağzımdan laf alma
ben konuşursam bikaç kişi acı çeker muhakkak
bunu sallıycagımı sanmıyorum
yani pek de ırgalamaz beni onun acı çekme olgusu
doğrusu bişeyleri hissettiğimi sanmıyom
benimki resmen bi körün sürrealist tablosu
yazdıkça yazasım var,battıkça batasım
sustukça susasım var,içtikçe kusasım
bunların karamsarlık dalgasıyla ilgisi yok
amacım sadece kafam birazcık rahatlasın
eminim hayattasın herhangi bi galakside
milyarlarca ışık yılı uzaktasın hayattasın
yıkıkken ayaktasın çaktırmıyon işleri
sen,tarafsız olanların sevmediği taraftasın
binevi araftasın,her haftanın ilk günüyle
son gununun cok da farklı olmadıgını uyanmışsın
bu hale alışmıssın bi zırh gibi
benim gibi ve kendini buzulların üstünde kuşatmışsın