Riske Perva - Varlığına Alıştım

Kurtuluruz kanka kurtuluruz, biraz gayret,
Kurnaz olmayan dertli saf bir laz, hayret!
Bak kadına az bir cennet, sevdiğin insanı
egonu tatmin etmek adına bir nazla kaybet.
Artık bana karşı emin ol ki fazla aybettin,
Ağva kilimliye o gece bir Mazda parketti.
Bu adam o kadını gereğinden fazla farketti,
Onu bu yüzden mi hızla kaybetti?
Bence hayır, başka bişey var bilinmeyen.
Ve seni ben çoğu kez çalan bir sazla affettim.
Ağlamıştım o gece gözlerime bir hazla tak ettin,
Sen üzerime giyindiğim yamalı bir tarzda cekettin.
Kulaklığımda dinledigim bir cazlı müziktin,
Tipi komik bir dazlak heriftim,
Yanlız kalmış dört heriftik.
Çakal, Brit, Coser, Şeriftik...
Hala öyle biz, çokla eğlendik yeri geldi azla yetindik.


Yokluğuma alışan kadın, benim yaptığım bir yokluğa alıştın, öylece kal!
Çünkü benimle yok olduğunu sandığımdın, şimdilerde varlığına alıştım.
Ey kadın, sen kış ortasında canımın çektiği kirazla eriktin.
Hadi Çakal, bu gece bizim, yolları gör ki, gazla hakettik!


Sezenin sesindeki alkol, apsentten fazlaydı,
Bir elim vitesde, diğer ayağım gazdaydı. Muhabbet başladığı anda, müziğin sesi azdaydı,
Gözlerim yollarda kulaklarım neşetin sazdaydı.

Mahallemizde bir ağaç, gözlerim kirazdaydı,
Güler gibiydi bedenler ama hepsi hastaydı.
Nedense güzel günler hep ikibinon yazdaydı,
Mayıslarda kalmıştı anılar, dudaklar yastaydı.

Mutlu bir çocuktum ben, istediğim pastaydı,
Hayatımızdaki samimi kızlar, inceden nazdaydı.
Britlerdeydik ciğerler, dumanlarla mastaydı,
Mutlu çocuklardık arabamız 323 mazdaydı.

Aklım sürekli eskileri, yeniyle kıyastaydı,
Vardığım sonuçlar her halükarda fiyaskoydu.
Eskiler mi dostum, evet onlar bi başkaydı,
Sanki hayat onlara ödenemez bir, fiyat koydu.


Yokluğuma alışan kadın, benim yaptığım bir yokluğa alıştın, öylece kal!
Çünkü benimle yok olduğunu sandığımdın, şimdilerde varlığına alıştım.
Ey kadın, sen kış ortasında canımın çektiği kirazla eriktin.
Hadi Çakal, bu gece bizim, yolları gör ki, gazla hakettik!


Söz: Riske Perva
Müzik: Nikita Productions