Ritüel - Metro

Verse 1:
İnanmak tek kural değil, kaybettim 10 bin kere ben
Bazen gözlerin dolar ya bahsettim sana gülümse gene gel
Sen bir camdın düşürdüm seni vadinin en üst yerinden
Yalnız başıma geldim bu yolu kimse gelmedi peşimden!

Bazı geceler ölümü düşünüp gözümü kapatıp uyandım ben
Bakışlarında gizli söyledikleri der; 'Bir karar ver”
Değeri olmayan birçok şeye takıp kendimi boşladım ben
Buraya kadar kaybettiğimi görmek için koşmadım ben!

Çok büyük bir deniz hayal ettim orada boğuldum
Ve çok büyük bir bina inşa ettim artık yoruldum
Bu Dünyanın zirvesindeyken bir anda kovuldum
Lan birçok sevgilim adımı duyduğunda diyor ki sorunlu!

Girdiğim o gereksiz sınavlar benim yolumu çizdi
Bu yüzden birçok hocam adımın üstüne çekti çizgi
Birçok kişinin başarı hikayesini okudum gülüp geçtim
Hayat bir şovdu gelip geçti.

Nakarat:
Her yeni gün umutla başlar
Yolumda var büyük taşlar
Gözlerden dökülen yaşlar
Korkularım bu defa sardılar


Verse 2:
Sigara dumanı beynimdeki her hatırayı bulup sildi
Tamda adını siliyordum ben ne yazık ki bitti silgim
Birisi aşka inandırdı ben peşinden koşup gittim
Sonra kullanıp bıraktı bir masaldı bitti şimdi

İnsanlar hep benden iyi bir şeyler duymak istedi
Lann buna izin vermiyor ki yıpranmış hislerim
Ben hep dostlarımla en iyisi bizim olsun istedim
Şimdi gitti hepsi birçok şeyle yalnız yüzleşirim.

Bir savaşta karşındaki hayatsa asla direnme
Dünya bundan ibaret gelenler elbet giderler
Ama bundan sonra adaletin olduğuna güvenmem
İçimden geçenler böyle, Allah'ım sen bana gücenme.

Banane oğlum baban kapına bir Jeep alıp yanaştıysa
Bizde yoktu olmadı hiç. Oturdum bir Rap açtım bak
Alıcam ben hakkımı adım mevzulara karıştıysa
Ve bu yerde 6 yıldır müzik için savaştıysam.

Nakarat:
Her yeni gün umutla başlar
Yolumda var büyük taşlar
Gözlerden dökülen yaşlar
Korkularım bu defa sardılar