Roi Velovis - Susardık Her Gidişte

Verse 1:

Otel odam sıcak elimde var bi aspirin
Bugün dilim susarsa anla budur ölüm tasviri
Kopardı lastiğim, zor gelirse pas diyim
Kader yolun başıydı yol sonunda bekliyim

Ölümü dansa kaldır, balomsa maskeli
Ben duvarları aşardım hep işin de rast gelir
Savaşta askerim ve hep kanımsa az gelir
Mutlulukla dağ devir inan bu sana haz verir

Hatırlamam ya eskidendi hep akardı gözyaşı
Hüzünle raks edersen yastığına koy başı
Duvarlarımda kaç çizik, sor bi kaç yaşım
Çok da insan gördük evlat yoktu bir tabak aşı

Konular hep aynı, ölüm falan filan
İleri baktığımda bize kaç bölüm kalan
Yazdıklarımı toplasaydım olurdu bir kitap
En samimi şeklinle gökyüzüne et hitap
Verse 2:

Artık hayat değişti yanımda bir de sevgili
Her bişeyi boşverip ya sade onu sevmeli
Bulutlara değmeli ki kaybettiğini bulursun
Her dakika insanım da olmak ister huzurlu

Bu kâinat kusurlu ömrüm acaba uzun mu
Haydi tanrı söyle diyip saatlerce dururdum
Beyaz bi sayfa oldum, inan yetersiz ordum
Çocukken koştum öylece sonunda duruldum

Sesim de yankılandı bende farklı algılandım
Düşüp durunca sonra, gözümde karardı
Sesimde yankılar beni farklı algılar
Zaman geçince iyileştik çözüldü sargılar

Durum da böyle işte ve susardık her gidişte
Kelime kalmıycak son durakta inişte
Neden mi böyleyim ha, neden mi böyle işte
Durum da böyle işte, susardık her gidişte