Rope - Hiç Bitmeyen Acılar Var

Hey! bişeyler karaladım. Dinlemek ister misin?

Seni görünce hayallerime giden yoldan döner aklım
Yırtılmış mektupları cüzdanımdan çöpe attım
70'lik masasında tam bilinci kaybederken
Resimlerini bi küllükte izmaritlerimle yaktım

Ne garip tam şuramda hiç bitmeyen acılar var
Güldüğünde yüzünü saklama görmediğim açılar var
Gözlerinde yatacak yerim yokken evim bellemiştim
Ben seni yarı yolda kalmak için sevmemiştim

Artık kaybedecek bişey yok umutlarımı ver yansın
Rüyalardan korkmuyorum çünkü orda sen varsın
Yorulmuş adımlarıma bi kaç kadeh dermansın
Her zaman aleyhimde verilmiş bi fermansın

Sevmek nasıl bi duyguysa nefret etmek öyle bi şey
Kalbimden emeklisin sende susma söyle bişey
Artık yazılacak bişey yok çok yorulmuş ellerimde
Numaran hala rehberimde yoktu çünkü ezberimde

Ben hala Kurtuluşta aynı bankta beklerken
Tüm Ankara geçer yanımdan bir tek sana denk gelmem
Belki bi gün kulağına değer hiç bi zaman bilemem ama
Bu şarkı yorgun adamın kırık mektuplarıydı
Gözlerimde birikmişsen satırlarıma damlarsın
Birini çok sevdiysen eğer kaybedince anlarsın
Çakır kafaya kalmayalım tüm gökyüzü sallansın
Benim ki gözlerimin gözaltıyla kan dansı

İnan bende çok isterdim güzel şeyler söyleyelim
İnan bende çok isterdim artık geriye dönmeyelim
Başka biriyle mutluyken mutluluğunu görmeyelim
İnan bende çok isterdim şarkılarda ölmeyelim

Lanet mesafeler var fakat sevgim hiç azalmıyor
Nasıl bir çukurdayız güzel seven kazanmıyor
Bilirsin ya hayat şimdi derken bile şimdi değil
Günler böyle biter ne acı hiç bi şeyden haz almıyom

Affet beni çok sevip de gelemediğim o günler için
Affet beni ellerimle veremediğim o güller için
Tam kapına dayanmıştım bi yangından küller içip
Hepsi bi tecrübeydi ölüme doğru sürmem için

Ben hala Kurtuluşta aynı bankta beklerken
Tüm Ankara geçer yanımdan bir tek sana denk gelmem
Belki bi gün kulağına değer hiç bi zaman bilemem ama
Bu şarkı yorgun adamın kırık mektuplarıydı