Rope - Mayıs 3

Eskiden gülümsemek kolaydı şimdi ölüm gibi
Bir zamanlar sevmediğini göremiyordu körün biri
Bir satırda gel diyorken bir satırda git istiyorum
Bu Mayıs zor geçicek yıldızların sönük gibi

Dışarda cehennem var fakat hala üşüyordum
Aklım da hep yükselirken gözlerimden düşüyorsun
Müsait bir yerde durdur kaptan çünkü ölecek var
Sende bir gün yere düşersen tüm ışıklar sönecek bak

Bu böyle devam etmez küllüğümde yer kalmadı
Komik olma sanki sen çok istedin de ben kalmadım
Özgürlüğe takla atan güvercin gibiydin aynı
Fakat bende prangaları bağlayan bi gardiyanım

Mayıs ayının yağmurları artık bizi ıslatamaz
Hiç benim olmamış birini başkasından kıskanamam
Mutluluk bana teğet geçerde dertler hiç ıskalamaz
Aslında çok seviyomuş lan git başımdan zırvalama


Bu belki son mektubum 48 bar veda metni
Ahirette karşıma çıkma diye hakkımı helal ettim
Bana yaşattığın bu duygu bilmiyosun ne lanetli
Tam onyedimde başıma gelmiş en güzel felakettin

Üç yıldır silemediğimi tek bir günde unutmamı mı bekliyorsun?
O halde bekleme hiç
Üç mayıs biriktin içimde tam 10 yıl yaşlandım
Söylesene acı çekmeye değecek bir saf aşk varmı?
Benim nezaman aklıma gelsen gözümden yaşarıyosun
Unuttum derken rüyama girmeyi nasıl başarıyosun
Hislerim aynı yerdeyken sorunlarımı aşamıyorum
Seni kalbimde var ettim aklımdayken yaşamıyosun

Sence özlem kurtuluşta bank başında beklemekmi?
Yolları sana çıkmayan bu ankaradan nefret ettim
Ben nekadar yaklaştıysam sen o kadar uzaklaştın
Nefretim hep hüküm sürdü ben sevgiye kuraklaştım



Üstümüzden çok sular akmış biz artık yabancıyız
Beraber büyüdük fakat başka aşkın kazancıyız
Artık inanmadığın sevgimi doğrudan sayarmıyız?
Söylesene aynı yalana tam 10 defa kanarmıyız?

Evet işte tam bu yüzden dibine kadar battık
Yine hayatımıza giren tüm herkesi kendimiz sandık
Artık güneş yerini geceye bıraksın yıldızlar alçalsın
Sende sevgi kalmadıysa bendekinden harcarsın

Ben yazdıkça uzaklaşmalıydım neden sana taştım?
Biz bu kapıyı hiç sevmedik malesefki hayat açtı
Önümde tonla engel var ve tüm yollar yamaç artık
Tam sana doğru gelirken sandalımız taşa çarptı

Gözlerin beyaz bir sayfa ben yazmaya doyamıyorum
Sen yerine senden sonra hiçkimseyi koyamıyorum
Bunun fazla nedeni yok belki zamanla anlayacaksın
İşte o gün çok geç olcak içimde hiç kalmayacaksın.