Rope - Yokluğuna Rağmen

Etrafımda ışık çokta dertlerimden göremiyorum
Utancım kendime hep geriye dahi dönemiyorum
Ömrümüz hep mi gri nasıl bi yol seçmişim ben
Ve senin şu kalbinden yıllar önce geçmişim ben

Hiç bilmediğim bir sokakta umutlarımı sarıp ektim
Ben seni yokluğuna rağmen sevmiştim ayıp ettin
Hatalar hep benimdi kendi başıma sorun açtım
sende haklısın kalbıne 2,5 yıl konuk aşktım

Her zaman diyorlar ki sevgi biter saygı kalır
Yanılmışlar çok seversen saygı biter sevgi kalır
Benim gökyüzüm çok karanlık bu dertler hep mi yakın
Yolcu et! bu senin kalbine son sevkiyatım

Evet sende haklısın bak satırlarım mayhoştu
Çünkü aldığım 10 kaydın 9 unda sarhoştum
Gittiğinden bugüne kadar dolmadı hiç var boşluk
Benim manzaramda güneş yok ve hatta ay loştu

Sen bende ulaşılmaz bi kimseydin kayramdın
Kaşlarında ki o boşluğa bilmesende hayrandım ,
Sen benim kış sevincim dertli odama bayramdın
Ve hatta manzaram sen gökyüzünde aylamdın
Bugünler kayıp bende yarınım ve dünüm sendin
Benimleyken yüzün düşer başkasıyla gülümserdin
Ne acı artık bi tek rüyalarıma geliyorsun
Sevmeye hiç niyetin yok gitmeyi hep deniyorsun

Yalandan şiirler yok biz seninle ankaraydık
Yıldızın barışmazdı benle çünkü ay karaydı
Yıllar sonra karşıma çık bir kez olsun görmeliydim
Öyle ayrı gayrı değil birlikteyken ölmeliydik

Bahanelere gerek yok ben sebepsizde hatırlarım
aklımda sen doğarken terse doğru adımlarım
her şey silinir de gökyüzünde adın kalır
yazılmış tüm şarkılar senin yokluğunu anımsatır

bilirsin yaram derin kapatsam da kanayacaksın
izin versen aşkı gözlerinden arayacaktım
Biz seninle sonbaharın bir kış ayına özlemiydik
Biz bir aşkın hiç bi zaman tutulmayan sözleriydik

Dikişlerimi sayma benim karanlığımı bilen bendim
İlk aylar zor geçerdi yenilsem de diren derdim
Bu böyle gitmez tabi devran bize dönmeyecek
Senden sonra yaşayamam diyenler geri dönmeyecek