Rota - Yara (Ft. Lalfizu)

çöpten toplar yemek
kaderi buymuş demek
yok gelecek
duanı duymadı bir gün melek
çünkü karnın aç
bu yara ruhuma
senin karnın aç
benim ruhum aç

insanlar beni anlayamaz
en azından büyük çoğunluğu
karnı aç olanlar için bu ruhun açlığı
bu hüznün soğukluğu
herkes bi' derdi olduğundan emin
fakat, daha yeni gördüm dün
çöpten topladığı çilekle mutlu olan bi' küskün çocukluğu
insanlar beni anlayamaz
kabul etmiyorum ben yorgunluğu
onların sesi olmaktan vazgeçersem
annem helal etmez borcu
doğruluğun bedeli fazla
lakin başarabilirsem koşturduğum
yolların kutsallığı vicdanımı rahat ettirebilecek
kahroldum hep bi' başıma ölmekten
yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık heveslerini alt edemeyen
bi' bitmeyen şu nankörlükten
hiç birimize lazım değilken hem de
yer ayır göklerden
desem ne fayda
bu kıt anlayışsızlık, beni ayırır g*tlerden
ter döktüm
yeterli değilse dökerim kan
hedefim yıkmak
aptala sağırım
yapacağım devrim
görevim var
kimse benim adıma boş yere hiç bi' zaman yapmaya kalkışmasın plan
benim o aç çocuğa bi sözüm var

çöpten toplar yemek
kaderi buymuş demek
yok gelecek
duanı duymadı bir gün melek çünkü karnın aç
bu yara ruhuma
senin karnın aç
benim ruhum aç

insanlar beni anlayamaz
benim içimde taşıdığım en büyük yara buyken
o büyük çoğunluk umursamıyor bunu
hiç rahat edemiyorum uyurken
sürekli rahatsızım ruhen
suçlu hissediyorum mutluyken
çünkü ilk eşyamı çöpten aldım
pek gururlu bi' delikanlıyken
neyi dert ettiğimden emin olan tüm dedikoducuların düştüğü zevk
ne geçer bilmez gönlümden
inan her biri yediler ömrümden
ne kadar bıktım bahsedemem
dönmedikçe hiç körlüğünden
bölünmüşlüğünden
gerekti, yedim özgürlüğümden
ne devlet ne de yaratanda bu suç
suç sende bunu dinleyen puşt
onlar haksız yere milyonlara sahip
o çocuk bulmaz kuruş
nedenini bildiğine kefilim
yanında olmadın sefilin
ben aptalları disslemedim, disslemem
benim küfrüm hepsinin
temsil ettiği şeylerdir
kızdığım haksız servet bil
istediğim cennet değil, ama ateşleri bölüşmek erdemdir
insanlar bunu anlayamaz
herkese namerttir
onları affetmem

çöpten toplar yemek
kaderi buymuş demek
yok gelecek
duanı duymadı bir gün melek
çünkü karnın aç
bu yara ruhuma
senin karnın aç
benim ruhum aç