VERSE 1:
Yaşıyoruz hayatımızı berbat
Çünkü hayatta hiç yokki yasak
Grip çıkan kazıklara çare yok
Ozaman insan etmelidir azmini teşdid
Bazen iki üç haybet olur rehzin-i ümmid
Birden herkezi tehassür basar
Bende senin birden müteveffayın oldum
Ama ne oldugunu anlamadım
Çok kezde kendimi boşluğa bakarken buldum
Artık dokunma bana acıyorum artık sana çek git ha çek git
uzaklara
Beni terk ettin yolun acık olsun
Ben sensizde yaşarım bunu unutma
Yediğin kazıklar çıkar elbette
Takma Rulez Rhymela devam yola
Kıs sesini tut elimi sar beline kucakla beni bırak önemsiz şeyler için beni daha fazla konusma haksızsın karısma bana çek git uzaklara hayatımı mahvetmişim seni tanımakla o kadar değer verdim kıymet bilemedin, bilemedin ozaman tekrardan sensizliğe merhaba
NAKARAT:
Biçare gönüller ne gider Son gemidir bu hicranlı hayatın
Nede son matemidir. ellerim şimdi boşda Tutamaz oldum seni gerçekler burada
VERSE 2:
Alışıyorum geç olsada ölümü bilir gibi
Yana yana katlanır bu yürek yine sana
Gidişin acı olur bitişi nasıl olur sonu bilinmez bi uçurum
Gözükür bize gözler kararır şeritler daralır derim kemikten ayrılır
Ben kendimi bilmezsem vicüdum senin gözünde sönük kalır
Ben kendimi bilmezsem hayat benim gözümün önünde bitik kalır
Kala kalırsa aşklar baştan yaratılır tüm insanlar
Gerektiğinde bir tekmede düşene ben vurayım diye çabalayanlar
Kim takarki yalan var dolan var yha
NAKARAT:
Biçare gönüller ne gider Son gemidir bu hicranlı hayatın
Nede son matemidir.ellerim şimdi boşda Tutamaz oldum seni gerçekler burda