Sagopa Kajmer - Meftun

Aklımdan geçenleri bir cümleyle anlatabilsem,
Kendimle olan yarışımı kazanabilirdim.
Çözümsüz sorunlarıma çareyi sözle bulabilseydim,
Eğer sözüm söz olurdu meğer.

Hekim hekiminden çare bulurdu,
Ama yaprak ekimden nasıl kurtulurdu?
Derdi veren, derdin çözümünü unutur mu hiç?
İsyanın ağızdan çıkmadan girişte yakala ve boğ.

Şiirlerimin yaşamla mücadelesi bitmiyor,
Karla karışık yağmur bulutla barışık ben.
Anlatarak kazandığım bi hayat var,
Gerek anlatmak sözlerinden ev yapmak içinde barınmak.

Aklım koca bi mezarlık,
Gömülen gömülene, unutulan unutulana, kayıplara karışan karışana.
Hatırladıklarım, unuttuklarımdan az,
Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

(Sago tam dem!)

Geldi başıma bir kere unutmadım ya bir kere,
Hatırladım da çok kere ve evimi verdim sellere.
Ve yüzümü döndüm çiçeklerin yüzünü döndüğü yerlere,
El salladım ellere elim elden ellere.

Tezene değer tellere ve kor düşer yüreklere,
Günaydın peşime takılıp uçmayan elemlere.
Yol yarısı kırılıp düşen kurşundan kalemlere,
Yolda yolcu yoldaş arar varmadan alemlere.
Selam götür benden ilet en derinden sevgilere,
Kelam yeter boyundan büyük işlere kalkan kimselere.
Beni öldürsünler ama inanmasınlar fitnelere,
Öldürsünler Lenin'leri ve uymasınlar Hitler'e.

Yol aldım ben dipten yere,
15 sene söz savurdum salladım ya sert yele.
Benzedim fırtınaya karşı uçan kelebeklere,
Bir kanadın üzerimde, diğer kanadın bi yerlerde.

Adım dilden dillere bu şarkı benden senlere,
Kalp buruk gidenlere tutuk çenem sövenlere.
Garip yerden yerlere sürgünden sürgünlere,
Müzik beni götürsün alıp gidebildiği yerlere.

Mızrak uçlu kürdanımı batırıp o kötü gözlere,
Kulaklarımı bardakla tıkadım kıymetsiz sözlere.
Geldi başıma çok kere unutmadım ki hiç kere,
Hatırladım ya her kere düşün taşın bi yerlere.

Nakarat: (x4)

Bi bana bi tokat at bi tokadı yüzüne,
Bi tozlu aynana bak bi lekeli yüzüne.
Yunus bu yolda meftun meftun meftun!

Bi damara daha bas bi yolunu daha bul,
Bi kaçış planı yap kendine bi kapı bul.
Yunus bu yolda meftun meftun meftun!