1.Bölüm
Aha!
Yeah!
Sago Kaf Kef!
İçinden geleni kağıda dök! Boşalsın ilham yağmuru
Gezinsin ruhun derin sularında Yunus mağduru
Ümitvarem, düzelir belki belimin kamburu
Duru göz yaşlarımın parıldar tenimde nuru
Çeşm-i siyahım, nedir bu derdin?
Kirpiklerine saklanırsın, görülmek istendikçe saklanırsın,
yaklaştıkça harlanırsın, harlandıkça sızlanırsın,
yıkılmadan sallanırsın
Sen dünyaya aydan yakınsın, ben dünyanın sırdaşıyım
Sen dünyalık rüyaların uykusundasın,
ben dünyalık kabusların bunalımlarındayım
Sonumuz yakın mesafe
Bak gönlümün etten sarayı kandan harabe
Mutluluğumu tehdit eder duyduğum her hurafe
İnsan üzgün taife, yarın bayram günüm arife kaldıramayacağım yükleri almadım hafife!
Bana asla dostluktan bahsetme
Kendi inandığın yalanlarla aks etme
İblis her gözün göremediği hain kelle
O kelleler kopmadan var olacaktır hile
Nakarat(x2)
Yalvarışım, mahtime güvenimden her şey kendiliğinden, içimdeki minik çocuk titrerken, belki gün gelir aldanırım
Sabır çile çektikçe dile
Bile bile attığın her adımın gelecek dile
Bugünden mi yarınını satın aldın?
Korkarım sonumuz yakın mesafe
Sago Kaf Kef!
2.Bölüm
Sana neden bahsetmemi istersin?(He!)
Hanım kızların iz bırakmadan yürüdükleri karlı yollardan mı?
Cemiyet aleminin ayaklarını kapan kapanlardan mı?
Ortaokul çocuklarının elindeki renkli haplardan mı?
Buna da çok şükür deme!(deme!)
Yıllar sonra olanlardan ötürü yüzüne tükürürse ufakça bir bebe,
geçmişin kahrı yakar bağrı demedi deme!
İnsanoğlu her şeyi deviremez bir bilekle
Bu şehrin ışıkları gün geçtikçe loşlaşmakta
Erkekler hemcinsinden hoşlanmakta
Yasaklar izdivaçta, örfe ters düşenler revaçta
Tavşanların aklı havuçta, ne kaldı avuçta?
Ta derinlere kadar yolu var
Ateşten terlikler giydirirler beynin fokurdar
Zebaniler homurdar, et ile kemiğin sonu alevden murdar!
Sabır çile çektikçe dile
Bile bile attığın her adımın gelecek dile
Bugünden mi yarınını satın aldın?
Korkarım sonumuz yakın mesafe
Sago Kaf Kef
Sonumuz yakın mesafe
beyler bayanlaar,
merdivenden kayanlaar