Şahıs - Ay Işığında

Verse 1:
'Ne kadar var daha?” Bu yoluma çıkacak
Herkes bi' gün saygı duyacak bana buna da var daha
Kalmaz elime hayatım bakmasam dahi arda
Kimse elini uzatmaz görürse seni darda

Sıcak bi' uyku çekmek istesende yok bi' rahat
Ne kadar tanımasanda benim için bi' var kanaatin
Bozarlar beraatimi tanrım nerde adaletin
Sokaklar yanmıyorsa karanlıklar delaletim

İçimde var bi' duygu sönmeyen ve dinmeyen
Ve yaşamak beyine verdi ödülü hafızam bu silmeyen
Tüm acıları, kanamaz zannettiğin tüm anıların
Bi' ışığın içine girmeden ve gülmeden hiç kanamadı

Ay ışığında saklı, kim dönüpte baktı?
Biz yanarken ümitlerimiz kaç paraya sattın?
Artık gel de gör bu gerçeği sen insanlıktan yattın
Yinede yitirmedim hayallerimi bilirim çünkü farklı

Kendi kabuğum kırılmadıkça bilirim çünkü neyim saklı

Nakarat: Şebnem Ferah
Ay ışığında saklıdır.
Verse 2:
Bazen aklıma gelmez tek bi' söz
Dışarda yazarım ancak evde kolaysa dilimi çöz
İçinde köz oldu kelime kötü bi gün geçirdi öz
Kara bi' deliğin içine girmeden kurtar beni ve çöz

Bu şehir yansın, hayatlarımızı kim verecek geri
Kaçarsam olmaz, dönersem zaten anlamayacak beni
Boşuna emek verdi 10 yıl oldu emeklendi
Michael Haneke zaten yedinci Katta bana kenetlendi

Her yokuşta düşersem kalkacak gücüm yok
Her nefeste yükleniyorum dünya bağıracak gücüm yok
Ey, döngülerimi yık ve duvara merdiven daya
Kaçamasam da umutlanırım bende aydan aya

Dinle, hepimiz manyak hepimiz karmaşık kalmışız
Dünya doğru dönmeyince salmışız biz haklıyız
Halâ keyif almak zor yinede batmayız biz
Kaosun hükmü sürse dahi güneşe kötü bakmayız

Ay gibi biz yıldızlarda saklıyız

Nakarat: Şebnem Ferah
Ay ışığında saklıdır.