Şahsi - Söyleme Kimseye

Bilirim dersin halatı kopmuş can'ın güzellikten
Yaşamıyor bu salak dersin adım koyulur saftirik'ten
Hayadan uzaklaşsam senin gibi bir lanet olsam
Bilirim çevrem genişler edepten ardan yoksun olsam

Yalan var bakışta neyin için bu riyakarlık
Yenen bir daha yenmez'sen artık oldun artık
Açım tarifsiz her gün deprem olur içimde
Orda kimse var mı diyenim yok bin insan içinde

İçimde saklanır birikmiş sıkıntılarım acılarım
Kime yanayım bu derdi kim anlar bu siyahlardan
Düştüm elin dalından bak büküldüm kahırdan
İhanet den başka ben ne gördüm ki arkadaştan

Çabuk değişir insan vazgeçer saf asil güzellik'ten
Bak verdiğin onca söz bozuldu sade bir nefis'den
Düşün ne kadar acizsin ölüme karşı çok zayıfsın
Bir örümceğin ağından daha zayıf halatların

NAKARAT(1)
Söyleme kimseye bu garip halimi
Yenilir yutulur değil gözün söylediği
Gördüm ne yalanlar duydum
Soğudum bir ölüm gibi soğudum
İnanması güç ama sanırım doğru
Göz görür gönül katlanır uyan oğlum
Sildim ne gidişler sildim
Verdim ne sınavlar verdim
Zamanın ak sular gibi Bak çocukluk dün gibi
Her keşke sonrasında pişer hayat çorba gibi
Zamansız ayrılıklar elbet ALLAH'ın emri
Mülk için yananlarında götürdüğü kefendi

Günlerim bir yıl gibi sayıklarım hüzünleri
Kolonlarım da kahır yüklü yaşar semtim depremi
Bir yazıp bir silmekten çok yıprandı defterim
Figüran oldum hayat filmine kapandı gişelerim

Benim vicdanım rahat değil masumlar ölürken
Ya siz nasıl çoşarsınız insallık batarken
Görüp görmezlikten gelirler herşey açıkken
Kendilerine bir hal gelse ayıramazsın köpekten

Anlaşılan yok dilimden anlayan bu şehirde
Bende çok gül aldım amma diken kaldı elimde
Haniya nerde yarim bataklık dibinde
Af buyur hayasızlara kapandı benim perde

NAKARAT(1)
Söyleme kimseye bu garip halimi
Yenilir yutulur değil gözün söylediği
Gördüm ne yalanlar duydum
Soğudum bir ölüm gibi soğudum
İnanması güç ama sanırım doğru
Göz görür gönül katlanır uyan oğlum
Sildim ne gidişler sildim
Verdim ne sınavlar verdim