Şairan - Sevgi Değer Kazandı

İçimden gelen bi ses zamanla unutursun diyor
Ben unutmak istesem bile gururum el vermiyor
Hâlimi hiç sormuyor, bu adam gelir diye bekliyor
Yarım kalan bir masal sen yoksun diye bitmiyor


Göz yaşım bugünde aktı, bir yâr uzaktan baktı
Nasıl sevdim bilmiyor özlemi hep içimde saklı
Usulca gönlümden aktı, geriye bir kalp bıraktı
Hata kimin bilmiyorum belki ben, belki o haklı


Ne duygular besledim bir kez bedenimi sarsan
Sesimi hergün duysan kalbimi gelip eline alsan
Ne olurdu sonsuza kadar hep yanında kalsam
Çırpınırken ellerinde nefesinde hayatı bulsam


Yine kendimi avuttum, unutmaksa zor gelir
Bana bakınca gülen gözlerinse şimdi el gibi
Ağlarım, ağlamak eğer bir çözümse bu derde
Gözyaşlarım yağmur olsun aksın önüme sel gibi


Nedense kimse karşı tarafa suçlu bakmıyor
Tek taraflı yargılıyorlar gidene birşey olmuyor
Başımın ucunda bir melek nedensizce ağlıyor
Sen yoksun ya yazdıklarımında önemi kalmıyor


Güvenme her aşka, duygularını kendine sakla
Birgün sende kaybolursun karanlık bi sokakta
Yaşarım sanma, bak ömür geçti zarar ziyanla
Belki farkında değilsin, elbet anlarsın zamanla


İçimde özlem var yine, yazardım özledikçe
Uykuya hasret kaldım sabahlar gelir dedikçe
Durdu saatim, akmaz oldu zaman saniye
Belki gelir diye bekledim, sen gelmedin yine


Kimi sevdiysem aynı, hiç değer bilenimiz olmadı
Ben unuturum dedikçe hep sevgi değer kazandı
Nedense hep aynı sonlar, belki de aşk yalandı
İnanki bu yokluğun günlerdir saçlarımı ağarttı

Tut elimden ve bırakma, bilki ben hiç bırakmam
Hakkıyla yaşatırım aşkı, öyle fazla abartmam
Ne gerek var sen varken başka yüzede bakmam
Sen bi kez evet desen sana başka aşkı aratmam


Çarem kalmadı sonuçta bu da bünye değil mi
Sevdanın yollarında yürürken kaybettim hislerimi
Bana geri dönmen için illa yalvarmam mı gerekli
Elbet yoluna giredi herşey, ah bi o beni seveydi


Benden korkma, yanımda ol ki kalbi acıtmiyim
Lütfen şimdi çıkıp gitmede aklımı kaçırmiyim
Sana doyasıya bakan gözler bana düşman
Söyle aklını aldığın insanlardan kaçıncıyım


Sen yüreğiydin kalbi olmayan bir öznenin
Duygularımı verdim bak azmı geldi özlemim
Gökkuşağını topladım sana birikmiş renkle
Şimdi yokum hayatı yaşarsın büyük bir zevkle


Ömür yetermi bilmem dünyada herşey fani
Üç kuruş için ter akıttım, ne var elimde sahi
Zaten hayat yordu sen üstüme gelme bari
Gelip geçer elbet bunlar aşkınn en acı hâli


Unuttuysan bilki hakkımı helal etmem sana
Birgün çekip gidersem biter bu tatlı masal
Bütün psikolojim bozuk kalbimde ağır hasar
Sana ettiğim beddualar rabbe dualarım kadar


Hayata anlam vermekti bütün meselenin aslı
Düşün bu yokluğunda tuttuğum kaçıncı yasdı
Gözlerimin gökyüzüne emri seni vaadeder mi
Ben duygularımı yitirdim söyle seninki yas mı


Aşka yürüdüm durdum inanki kalmadı hâlim
Beni sana bağlayan gözlerin değilki hayalin
Sevgiden gelen güzellik gülüşlerine hasretim
Ben her şeye hazırım yeterki üzülmesin yârim