Şairan - Üzülme 2

İnandır beni, benimle ölüme geleceğine dair,
Senin yokluğunun karanlığı gecelerime sahip,
Biraz serin ve birazda sen kokuyor bu ıssız sahil,
Bu halde olmamın nedeni çok bunlara sende dahil.


Bir yerlerde izin kaldı, üstüm hâlâ sen kokuyor,
Her saniye sana bağladığım yaşlı halat kopuyor,
Bir adım daha atarsam öteye ben biticem yolu yok,
Hayalin yükümü hafifletsede sensizlik çok yoruyor.


Bak gözyaşım sersefil, birgün yanıma gel ve sil,
Sen bende bir içim suydun, ben gözünde embesil,
Yanaklarım kadar olmasanda yalan kadar pembesin,
Artık gücüme gidiyor sürekli neyin var denmesi.


Bıraktığın gibi değilim sensiz geçmedi bir günüm,
Sana yazılan her satırda hem nokta hem virgülüm,
Yaşananları geri getir ben hayallerine sürgünüm,
Bana biraz olsun huzur ver bu nefretin nedir gülüm.

Yalnız kaldım yinede bi başkasına boyun eğmedim,
Altıma şiirler koydum ama yüzüne boyum ermedi,
Anlamı yok gözyaşıma gülerek karşılık vermenin,
Senden düşen hiçbir kar tanesi zemine değmedi.


Çıkamıyorum içinden yine kafamda tonla soru,
Bir kez bile göremeyecekmiyiz bizde mutlu sonu,
Bulamıyorum karanlıktan aydınlığa giden yolu,
Her şeye rağmen yinede sevebilmekti asıl konu...


Yinede bırakmam istersen gel bu canımı al çıkar,
Seni son kez görmeliyim bilirsin yoksa kan çıkar,
Dostu düşmanından önde görme ederi kaç lira ?
Yazdıklarımı oku ve sonra kendine bir pay çıkar...


Görmüyor musun ben artık ben olmaktan çıktım,
Seni kendim gibi sevemiyorum canım buna sıkkın,
Sana yazdığım tüm şiirleri toplayıp dolaba tıktım,
Bana huzur veren tek kadın alâkamdan bıkkın...