Taze durmayı unuttuğum şu şubat gününde ben nasıl naif olsam
Söyledim pek ince işlerim ben; sen bakar, dalar, konuşur ve şahlanırsın
Birden susturdum tüm dünyayı sen konuş diye, nasıl sağırsın kendine
İlk defa toslayınca bir incelik abidesine yarattın yenisini
Bildiğim tüm küçük hayatlar yıkık ya, sen onarma istemem
Sevdiğin bu gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğim
Koş dur, büyülü renklerin arasında bu gezegenin
Herşeye sahipsin
Emin ol bu içtenlik senin ben zaten yaşarken bambaşka bir alemde
Bildiğim tüm küçük hayatlar yıkık ya, sen onarma istemem
Sevdiğin bu gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğim
Sen küçük prensim, varlığınla fethettin mi sandın garip dünyamı
Boşa saydın bak, bunca beden zaferde benimle yıllar sonra