Samed Vurgun - Sen (Gözel Şer)

Nemetse de gözel şer
Şair olan qem de yeyire
Ömrü keçir bu adetle
Uğurlu bir seadetlere
Gören meni nedir deyir
Saçlarına düşen bu den
Şair ne tez kocaldın sen

Dünen mene öz elinde
Gül getiren bir gelin de
Gözlerinde min bir sual
Heykel kimi dayandı lal
O behtever gözelin de
Men okudum gözlerinden
Şair ne tez kocaldın sen

Avculuğa meyil saldım
Gece – gündüz çölde kaldım
Dağ başından inip düze
Bir ok kimi süze – süze Neçe ceyran nişan aldım
Cavab geldi güllelerden
Şair ne tez kocaldın sen

Bezen uca bezen asta
Ötür sazım min sim üstee
Andı yalan eşqi yalan
Dostluğu da rüşvet olan
Ürek yıxan bir iblis de
Üzevari deyir herden
Şair ne tez kocaldın sen

Saç ağardı ancaq ürek
Alovludur evvelki teke
Saç ağardı ancaq ne qem
Elimdedir hele qelem
Bilirem ki demeyecek
Bir sevgilim bir de veten
Şair ne tez kocaldın sen