Şikayetim boş kağıtta boş savunma misali
Açmam gereken kapıların hepsi nedense kilitli
Sevgilim sadakatine iki el ateş etmiş
Namluda kalan tek mermi benim içindi belki
Zorlarsın düşüncelerini yorulur hayat maratonunda
Bağlarsın umudunu yara açar sırtında
İnsan paranın para da insanın sahtesini yapar
Katil olmak bir adım önünde olur tek hamle can yakar
Sokaklarımın ıssızlığı sadece benim eserim
Olan oldu bir kere sormak manasız neden sevdim
Karşımda bir melek gördüm farkedemedim
İçinde şeytan hakim nasır tutmuş titrek ellerim
Bazı anları yaşarsın unutmayı unutursun
Gözlerim ağlasın şimdi,dilimi kesin sussun
Son duamdayım artık kenarına geldim uçurumun
Adını sevgi koy tatlım,olursa çocuğunun
VERSE II
Üç kişi bir sırrı saklayabilir,ikisi ölmüşse
Sana göre bir tek sen yaşıyordun kainatta neyse
Kendi davanda hakim olmak çok kolay
Suçum neyse çekerim yeter ki sen bana seslenme
Bu film kısa metraj uzun markaj günlerim telaş
Gözlerimde yaş,Ömrüm bir nehir akar yavaş yavaş
Her saniyesi bir savaş,arkandaydı yemediğin aş
Ölüm sanada göz kırpıyor haydi yaklaş
Geleceğin en iyi habercisi geçmiştir iyi bak
Kahkahalar topluluğunda asık bir surat
İnsanlığını idam etmiş her yolun sonu menfaat
Niyetler ne kadar iyi olsa da hep ondadır kabahat
Ömrümün geldiği gibi satırlarımında sonu geldi
Benden hatıra kalansa sadece iki kelimeydi
Yaşa hayatını bana yaşatmak istediğin gibi
Bana yaşatmadın mutluluğu sen yaşar mısın sanki