Verse 1 (Şanışer)
Her yerde kül biraz ses ve inat eder gibi dans eden kahve dumanı,
Önümde yığınla dert var sen bile aşamazsın anne bu dağı.
Şehrin verdiği tek şey güz belki biraz da kar ve bunalım,
Her şey güzel olucak demiştin ya öyle olur anne umarım.
Sıkıldı ruhum özledim anne oğlun artık gel de ağlasın,
Sen yokken ne mi var ne mi vardı? korku vardı sen ve fazlası.
Çok zor ve yorucu dahi olsa bu yorgun argın kentte kalması,
İyi kötü idare ederim anne ben; nolur aklın bende kalmasın.
Bridge (Şanışer)
Dünyanın suçu bu kederim.
Gözlerim dolu ama kızamam, bir tek ağlarım
Bana göre dünyanın suçu bu kederim.
Gözlerim dolu ama kızamam, bir tek ağlarım
Nakarat (Şanışer)
Böyleyse usulü bunun hiç kabul etmem
Ben zaten öldüm bin kere huzurunda
Dönmekse kusurumun hiç kabul etmem
Emin ol yağmur yağar şarkılar sustuğunda
Verse 2 (Şanışer)
Ve bir kadın var gözlerinde ne hüzünler dolu sel mavisi,
Kollarında aşk omuzlarında da huzur kokulu entarisi.
Sen kadın sen yokken dertler isyandır diye gelir eve damlar.
Sen varken anam beni koskoca istanbul bile deviremez anla.
Sessizliğe her an kurban bir harfim var, beni gel al durma,
Külle yazmak bu veya kumla, ne güler solmadı ne zakkumlar.
Yalan dediğiniz esas burda hiç kolay değil inan cevap bulmak.
Ben sadece seni mutlu etmek istemiştim annem ne var bunda?
Bridge (Şanışer)
Dünyanın suçu bu kederim.
Gözlerim dolu ama kızamam, bir tek ağlarım
Bana göre dünyanın suçu bu kederim.
Gözlerim dolu ama kızamam, bir tek ağlarım
Nakarat (Şanışer)
Böyleyse usulü bunun hiç kabul etmem
Ben zaten öldüm bin kere huzurunda
Dönmekse kusurumun hiç kabul etmem
Emin ol yağmur yağar şarkılar sustuğunda