Şanışer - Son Kandil

Noiser Verse:
Bıraksa yakamı belki bu gece korkum uyurum
Bu gece yağmadı şu yağmur hakketen unutmuş kuyumu.
Yanlız son bir damla için kurutsam kuyumu .
Bilmem ne çabuk unuturum bu şehrin havasını ve suyunu.
Gidiyorum, evet doğru duydun gidiyorum.
Yalan baktın üzülsede o kalbin gülüyordur.
Ve biliyorum en az bu sular kadar unutamam.
En azından bir kerede olsa hatırlarsın umuyorum.
Günahsın bu kadar şeyide cesaretle yaptım.
Aklın alsın bu güne kadar alamadıklarına bakarsın.
O yüzden ister ve bir telefon açıp ağlarsın.
Ama biz öyle bir hatayla bitirdik ki anlamsız.
Kalmasın içinde bir şey haklı ben olsamda yanarım.
Bir düşün bana mı derler zavallı yoksa sana mı ?
Yinede senden önce unutur ve gözüm kapanır.
Adını duysam ağlarım ve tek bir sözüne kanarım.
Nakarat ;
Sen varken aynı hep günüm gecem
Ama sen yoksan alem halime gülüp gecer.
Şanışer Verse:
Söndü son ışık ve üflendi son kandil,
Şimdi gün öncesi gecenin son vakti,
Kanla yazdı tarih onu,asıldı Constantine,
Ve hep yüzünü gösteriyor nedense kol saatim..
Sanırım bu yüzden çıkıp gezmedim çoktandır,
Gösterdiğin çıkış yolu mu ? Orda yol yok tanrım.
Dört tarafım haçlı gibi,bende osmanlı,
Yazdığım her tarih de fetretle sonlandı..
Bugün güneşi görmek için,taradım ufku,
Damlalar yok henüz fakat,hava bulutlu..
Bu ara bi suskun ondandır ya görmedim seni,
Sen üzüldün ve sandın ki,seni unuttum..
Lakin öyle bişey yok ben hergün öldüm odamda,
Ve nerde tanıdı nefesim elini nerde suskun ozanlar ?
Ne yüzden battı o sandal ? Bi yüzden yandım o yanmaz,
Hep dua ettim dedim Tanrı büyüktür ya o anlar..

Sen varken aynı hep günüm gecem..
Ama sen yoksan alem halime gülüp geçer..