Şanışer - Sustuysam Asaletimden

Verse 1 (Şanışer)

Taze kırlarında,körpe gönlümün
İçmek aşkı kadehten ve yatmak öyle körkütük
Sonra farkındalık sende tanrı gibi yap
Haydi sende nehirlerce ağlat önce güldürüp

Ben yürürken çürür yolların daraldım
Sana bu yoldan hüzün topladım yalancı
Elini aç ve gel,güzün yorganım karanlık
Dünyada yalnızım,bütün dostlarım yalancı

Bey gibi yaslı fakat metanetli
Bir aptal hatama devam ettim
Güvendiğin bütün dağlar uçar gider çok vakitsiz
Kimin neyin var dedin ya gülüm sorma gitsin

Epey de bir derdim var olur da
Aşamazsam annem hakkını helal etsin
Geldiğimde yanına ak saçım ve ölü benizim,
İyice bak çünkü beni son kez göreceksin

Nakarat (Şanışer) Susmaya mahkum değilim ya benimde sana bi çift lafım vardı
Eğer sustuysam bil asaletimden
Tükettim nefesimi boşyere kap karanlık odamda asırlardır
Hiç bişey anlamadım hayat dediğinden.

Verse 2 (Şanışer)

Kızgın rüzgarım, üşür dayanmaz dar ağacım
Dallarından küçük baharlar yarattım
Anlık gülüşleri yüzün yalanlar bayadır
Hep karanlık,hep gece bütün sabahlar yalancı

Ben susanı oynardım,sen tartışanları
Yar şimdi açıkta bak en saklı yanlarım
Çatım yoktu aktı sel,kar kış ayları
Ben hep doğru söyledim de sen yanlış anladın

Nakarat x2 (Şanışer)
Susmaya mahkum değilim ya benimde sana bi çift lafım vardı
Eğer sustuysam bil asaletimden
Tükettim nefesimi boşyere kap karanlık odamda asırlardır
Hiç bişey anlamadım hayat dediğinden.