Ben çocukken tatil günleri maaile toplanılır
Sofralar kurulurdu
Dedem masanın başına oturtulur
Herkes etrafına sıralanırdı
O yemeğe başlamadan kimse çatalına dokunmazdı
Allah rahmet eylesin benim dedem çok şeker adamdı
Bir şarkıları çok severdi, bir de sevmeyi
Bir de radyo dinlemeyi
Ne günlerdi, ne güzel günlerdi
Bizimkiler hep bir ağızdan eski şarkıları söylerlerdi
Hepsinin de sesi çok güzeldi
Ben sarkıtan böyle sevdim ipe bağlarını .sevmeyi saymayı
Hayata dair çok şeyi o günlerde öğrendim,
Annem yok şimdi, babaannemde, dedem de
Hepsi birer birer gitti
Oyuncağı kırılmış bir çocuk kadar yalnızım
Bu şarkılar sizin için şimdi
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar
Yeryüzünde sizin kadar yalnızım
Bir haykırsam belki duyulur sesim
Ben yalnızım, ben yalnızım, yalnızım
Kaderim bu böyle yazılmış yazım
Hiç kimsenin aşkında yoktur gözüm
Bir yalnızlık şarkısı söyler sazım
Ben yalnızım, ben yalnızım, yalnızım
Ah eski şarkılar nerelerde kaldılar
Çeyiz sandıklarına mı saklandılar
Gençlik yıllarım
İlk aşklarım
Çocukluğum gibi daha bir güzeldi eski şarkılar
Ah eski şarkılar
Beni bu gece yine ağlattılar
İnleyen nağmeler ruhumu sardı
Bir rüya ki orda hep şarkılar vardı
Uçan kuşlar, martılar
Yeşil tatlı bir bahar
Gülen şen sevdalılar vardı
Arzular orada, zevk oradaydı
Bir deniz ki aşk dolu dalgalar vardı
Hatırla sevgili o mesut geceyi
Çamların altında verdiğin buseyi
Beni mecnun ettin sen de olasın
Aşkımı inkar edersen allah''tan bulasın
Gözleri aşka gülen taze söğüt dalısın
Gel bana her gece sen gönlüme dolmalısın
Tatlı gülüş pek yaraşır
Gözleri ömre bedel
Ah ne güzel ne güzel seni sevmek
Ah ne güzel ne güzel
Sensiz elem bana yar
Al beni gönlüne al da güneş gibi
Aşkını tazele gel