Şebnem Kısaparmak - Yıldız Gibi

Gidersen kırılır kanatları bütün kuşların
Gidersen her bahar açmaz aynı gül
Aşkın ötüşüne şakıyan bülbül bir daha ötmez
Yanar içimdeki bütün dehlizler
Sevdiğin o mavi bir daha gelmez
Griye boyanır bütün denizler
Sonum olur bu kapıdan çıkıp gitsen sonum olur
Son bir defa
Öyle mahzun bakıp gitsen sonum olur
Sırtındaki veballeri
Ödemeden bedelleri
Kurduğumuz hayalleri yıkıp gitsen sonum olur

Ölürüm yıldız gibi akıp da gidersen
Ölürüm gemileri yakıp da gidersen
Aşkını şakağıma sıkıp da gidersen
Sonum olur ölürüm

Uzatma ellerini tutamam bir daha diyorsun
Gözlerine bakamam
Alamam yüreğini denizlerime
Sığdıramam diyorsun
Aşk gemileri doldu
Hayal kurma boşuna
Gitmeliyim diyorsun Şimdi ben seni hangi limanda beklesem
Hangi saat kulesi çalar sensizliğin son gongunu
Çaresizlik ne garip şey
Bir noktada kalakalıyor gözlerin öylece
Bu kaybetmenin vurgunu
İnan her çılgınlığı yapabilirim bu gece
Benim kadar sevmedi hiç kimse
Hak etmedi seni benim kadar
Kimse bu kadar çok kaybetmedi
İsyanım sensizliğe
Toprağa verme beni
Gidersen susar içimdeki bütün şiirler
Kan kırmızı bir renge boyanır dudakları
Kirlenir genç kız yüzlü şehirler
İstanbul da ağlar şimdi ankara da
Ne tuhaf
Ayrılık kokusu var havada
Meleklerin kanatlarını takıp kalbime
Kayan yıldızlarımıza aldırmadan
Bütün gecelerde seni beklerim
Yıldızlar söndürünce ışıklarını
Sakın el sallama pencereden
Merhaba mı, hoşçakal mı
Bilmek istemiyorum
İstemiyorum