Sefir - Ghetto

Verse 1:
Çoktan unutmuşsun geçmişini, yok gücüm devaya
Bir oda bir salon evde geçir çocukluğunu öyle görüşelim..
En büyük derdin internet, androıd beynin
Gel de sofraya oturup bi' ekmeği tüm aile bölüşelim

Farkım rapti, müzik ruhumu besledi
Engellerimi aştım fakat hiç 'oldum” diyerek esmedim
Mürekkebime kan karıştı 11 yıl önce
İstediğim yönde gitmediyse bu suçu hiç birinize kesmedim!

Onca insan tanıdım, hissettiğimi anlamadı ki böyleyiz bugün
Bunu da görmeyiz bugün
Cebim hiç hak ettiğini alamadı, ben dönmeyiz dedim
Çünkü ölmeyiz bugün! Bunu da görmeyiz bugün!

Verse 2:
Çocukluğum hep karmaşaydı, oradan oraya koştur
Onca okula rağmen uslanamadım çünkü alayı boştu!
Tütüne başladığımda çok ufaktım ne yazık..
Arkadaşlarım ders çalıştı, ben sigara peşine koştum..

Merakım her zaman çok önde yürüdü benden
Bu benimle ilgiliydi, ben herşeyle ilgili Bakışlarını görüyodum insanların, dışlıyordu
Ben hep kalemleydim, beni dışlayanlar silgili!

Uyuştu bi' dönem herşey, karıştı gördüklerim
Yıllar sonra saçma geliyodu uğrunda öldükleri
Değiştim aynı gün aynı şeyler hortladıkça
Telkin ettim kendimi 'Sefo biticek korkmadıkça!”

Verse 3:
Ben her zaman açıktım, karşımdakiler kaçık
Sizin kulaklarınız doydukça ben daha bi' fazla acıktım
Kendimi alıştırdım, 'sakinim yatıştım” dedim
Bilmediğim bi' suça ismim defalarca karıştı..

15 ay devlet için vatan bekledim
Doğuda kış çetindi, altı metre kar fakat pes etmedim!
Böyle kadere küfret! Neden her zaman bi' külfet?
Yolum her defasında ayrıldı doğruluktan, affet..

Toparladım kendimi ve yeni bir insan oldum
Öyle çok yazdım ki ardım koca bi' destan oldu
Savaşa başladığımda çok zayıftım bu doğru
Şimdi galibim ve karşımda mağlup insanoğlu!