Şehriyar Sur - Karaya Boyadım

Sakındım kendimi kaybolupda gidenden
Ne mektup gelir nede beklediğin trenler
Bi gece yarısı göz yaşınla bitenler
İlk güneş doğuşunda huzura erenler.

Kendimi anlattığım şu kalem şu defter
Sayfaları karıştır bi ansiklopedi eder.
Yıllardır yazıyorum ne parası nede pulu
Aynı duygulardayız biz sağı vede solu

Kimine göre bi yara iz bırakır,
hesabındasın oltaya kaç karı takılır.
Nede, yaşamanın amacı barınır
Denize düşen elbet yılanada sarılır.

Cebim dolu kopya dostlar hep yanımda
Bavulunu topla uzun bir yolumuz var
evren, gitmenin vakti mi geldi
Yoksa git diyenler mi vakitsiz.
ben anlamadım hala.


Nakarat

Karaya boyadım hayalleri
Aldım sırtama ilerledim
Yürüdüm
Yolunu açtım gidenlerin
Bi gururum var oda bana kalsın.

Zaman geçer saçların biraz
daha beyaz, evren biraz daha yarım
Hayat biraz daha kısa,kendine gel
bence unutmadan doğruyu (doğruyu)
Bulmak isterken yanlışa

Özlemek ne burukluktur içinde yutkunursun
Gitmez, ayakta zor durursun tutmaz.
Bir çok hata belki beni bağlamaz
Suçu olmayan kadın oturupda ağlamaz.

Sesim kısıldı bağırmaktan yorgunum
Bu ara solgunum,ve sıkıntılı solunum
çölde kalmış gibi suya hasret bi yudum
Bir sonun ve kalan birde umudun.

Uyumak zor göz kapanır aynalarda sen
Aynalarda ben sarılmam gerek acilen
Kendimi gördüğüm agnostik bulgumu
Düşünüp dur uzaklaş aşağılık duygusu


Nakarat

Karaya boyadım hayalleri
Aldım sırtama ilerledim
Yürüdüm
Yolunu açtım gidenlerin
Bi gururum var oda bana kalsın.