Serseri Bela - Masal Bitti

Gözlerin aysız gecemde yakamoz oldu düştü tenime
Kim bilir yanıp sönen kaç yıldız oldu teninde
Beşinci mevsimini yaşadı Eskişehir bugün de
Sırılsıklam gülemedim ki gamzelerime yaş düşünce

Hayallerinle dans ediyorum güneşim doğmuyor
Yokluğunda harlanan yüreğimin ateşi sönmüyor
Dualarla andım adını duam kabul olmuyor
Bir yağmur tanesiyle gel bu kalp sensiz atmıyor

Ölüme beş kala çektim nefesimi çığlık çığlığa
Yüreğimde patlayan volkanımdın adeta
Plastik bu dünyanın naylon insanıydın of
Şerefimi bahşiş bıraktım sen gibi soysuzlara

Damarlarımda dans eden kör jiletin izleriyle
Cüzdanımdan çıkarıpta dokundum saç tellerine
Ben deli şair oldum sayemde sen de bir şiir
İntihara meyilliyim dar gelir bize bu şehir

Kırmızı başlıklı kız senin masalın bitti bende
Eskişehir'e meze yaptın dokunmadığım tenini de
Ellerimde damarlarımı felç eden şırıngayla
Damardan aldım bugün de senin şerefsizliğini

Sonbaharda düşen yapraklar aşkını hatırlattı
Düşüşteyken kafam yine gözlerimi yaşarttı
Seni düşünmek istemezdim halüslerimi kararttın
Söylesene kadın kimin dudaklarını morarttın?

Rastlamıştım aşkına bir sonbahar gecesiydi
Vurulmuştum o an sana esti aşkının yeli
Savurup attın bir köşeye bir yaprak tanesi gibi
Kurumuştu yapraklar aşkımızın temsili

Saat 21:35 aşk nedir ki söyle sen seç
Para mı pul mu şöhret mi hangisi lan yatağa geç
Diyorlar ki çevremdeki onca insan doğruymuş
Dünya malın olacağına 250 gramın olsun
Onca arkadaşım
Onca kardeşim dediğim kişiler söylemişti de inanmamıştım
Dünya malın olacağına 250 gramın olsun yeter

Damardan aşkın akardı yerini kesikler aldı
Bacayı saran duman değil bence beyaz dumandı
Duman ve aşkın benzerliği beyaz mı olmasıydı
Aşkın adını kirlettiler kapkara bir leke aldı

Anneme verdim aşkımı yıkasın da beyazlasın
Aka çıkan bu aşkım değil sadece günahlarım
Mahşer günü karşıma çıkma yakan bozulmasın
Rabbimin huzuruna şekilsiz çıkamazsın

Ben aşka zar atandım düşeş gelir bakardım
Yine mi oyun oynadı hayat derdim ve surardım
Zaten en iyi yaptığım şey sadece susandım
Ama bugün bu son kozum ölüme kaldı son bir adım

Nasıl oldu bilmiyorum ışıklarımı kapattım
Gözümde canlandın koşarak kaçardım
Her zaman olduğu gibi ardından ağlardım
Akıttığım gözyaşı var ya Porsuk'u taşırdı

Zaman su gibi akıp gitti gözümde yaş kalmadı
Kuru bir çöl misali annem sadece acı vardı
Hatunumdu en sevdiği bu söz hiç yakışmadı
Hele o gidişlerin var ya beni benden alandı

Gururumu satılığa çıkardım yok mu arttıran?
Kendini satan bir kadın çok mu seni azdıran?
Bu kadehte yalnızlığa hiç olmadı yoklayan
Hasretin ölüm gibiydi son nefeste başlayan

Hasta düştüm düşünmekten iflas etti ciğerlerim
Psikolojim darmaduman nerde kaldı hayallerim
Her mevzuya atlıyorum derinliğime batarken
Ellerimden tutmadın ki düşünmedin ben ölürken