Siraç - İlkbahar

SİRAÇ - İLKBAHAR
Ne denir? Ki anlatmaya kalmamış mecal
Yüreğimin tam ortasında çekmek zorunda olduğum figan
Günahkâr şu dilimden Rabb'a dilediğim duam
Nefesinin yokluğunda kendimi sardığım şu duman.

Alışırsın demiştin evet alıştım titrek konuşmaya
En iyi bildiğim sen hakkında yeri gelince susmaya
Karanlık odam yanan sigaram yabancı değiller bana
Vardığım her mekan diyar seni getiriyor aklıma

Dikenlerin arasından uzanıp tuttuğum en nadide çiçeğim
Kapında bir bakış için bu gece yine bekçinim
Yaz bir kenara bulmak istediğin yerde bekler ismin
Seni tekrar yaşamak içindi bütün amacım derdim

Evet, anlıyorum şimdi sensizlik bana kalan eserin
Geçen her zamanla birlikte daha da zorlaşır bilesin
Ben her yerden sesleniyorum peki ya sen nerdesin
Aklımın odalarına ansızın davetinle hoşnut edensin



SENSİZLİĞİN KIŞIYLA DURGUN AÇTI İLKBAHAR
GÖZÜMDE CANLANIYOR SANKİ DÜNMÜŞ GİBİ ANILAR
GELİP GEÇEN ZAMANA İNAT
BEN YİNE SENİ BEKLERİM

Her kış bir ilkbahara her solma yeni bir açmaya
Hayallerimle kurduğum şehir sensizlikten ötürü yasta
Hep derdik ya şöyle olsun böyle yapalım ilerde
Şimdi bakıyorum da sevgilim sen nerdesin ben nerede.

Sensin dörtlüğümün kenarına çizdiğim en güzel süsüm
Öne eğik başım, kalamadım bir sensiz düşün
Her şey aynı aslında kalamadım bir ben bütün
Baktım resmine dumanlar arasından elimden eksik olmuyor tütün

Yalancı tebessüm atıyorum taş kalpli miyim nedir
Susmak istesem de içimde seni haykıran bir nüktedir
Kime ne akıyorsa gözyaşlarım boşluğa
Anlam veremediğim bir hayattan anlam aradığım satırlara

Tabu misali herkese yasakladım seni hatırlatan her kelimeyi
Alışmaya çalışmıştım aslında seni hiç olmamış bilmeyi
Dile kolay kulağa hoş aşabildik mi peki gerçeği
Anladım gerçek senle başladı senle bitti sevgili