Tüm yalan ve gerçekleri arka cebime koydum
Bir daha hatırlanmamak üzere ben bununla doğdum
Sokaklarında koştum, ve kaldırımda boştum
Esenlerin, her bir karışı gözlerimde doldu
Yunus emre ortaokulu pet şişeyle caddeler
Diyenlerin de hepsi, evet bir gün öldüler
Eski fotoğrafların üzerlerinde bir güzel
Annem, her şey adına teşekkürler
Evden izin yoksa çıkma dışarı olmaz hiç nasip
Mavi kapaklarla ticaret öyle, çok basit
100'üne 1 lira deterjancı abiden kalan para
Onu da harcadık ya biraz top ve meybuzlara
Mavi gökyüzünde sabah 5 ve martılarda kaldı
Simit çayla esnafım, söyle geç mi kaldık?
Arama sakın huzuru yeşillerde hayır
Hayallerin gerçek olur sen yalan, anladın mı?
Gitmek istemekle olmuyor da tren rayları
Hatırlattı bana, geçmediğim tüm sokakları
Hatırlattı 50 kuruşa mutluluk satanları
Ve hatırlattı 5 lirayla 1 hafta, anladın mı?
Şimdi bir hayalet olsam uçsam ben burdan
Göremeseniz beni, yazdığım satırlarımda
Kaç insan öldü, yada kaç cinayet orda
Beynimin ücralarında karanlık bir parkta
Oturdum ve düşündüm. hayattan geçenleri
İstikamet ölüm ya, fazladır nedenlerim
8 yaşıma dönmek için söyle neler vermezdim?
Tehlikeli sokaklardan neden ki hiç geçmezdim
Buruktum, yaşım 12 yıkılmıştı mahallem
Topladık biraz para, gerisi cehennem
Kaç kez ağladın söyle mahallemiz giderken
Fotoğraflar hatırlatır, sabah geceye çökerken