Çıktım yücesine seyran eyledim
Yar ile gezdiğim yerler perişan
Firkat geldi devreyleyip ağladım
Bir ben değil cümle alem perişan
Firkatin ucundan görünmez dağlar
Aldırdım yavruyu ah edip ağlar
Yıkılmış yapılmış virandan bağlar
Bülbül figan eder güller perişan
Aşık Dertli kendi çalar sazını
Kara topraklara sürer yüzünü
Kimse çekmez gayrı onun nazını
Bozuktur perdeler teller perişan