Sokrat St - Beyaz Güvercin (Ft. Şanışer)

Sokrat ST:
Bir sabah uyandım ve insanlar yoktu.
En çokta aklımın gitmesinden korktum.
Birkaç küfür ağzımda, geçmiş etkisinden.
Yaşım 26 ama 70 etkisinde.

Zamanı değil, ruhumu geri ver.
İçimde sıkıntı var yüzüm gülse bile.
Bir savaştan sağ çıkmıştım zaten,
Bana sadece kendimi düşündürmediler!

Etrafımda yükselen sesler,
Kulağıma düşen en çirkin beste.
İnsanlar savaşa özenmişti resmen.
Ben de küfür olup yağdım artık tükenmiş bir nesle.

Korkularım var, ayaklarım çıplak.
Halâ sokaklarım çıkmaz.
Üstüne bombalar yağsa da ruhumun
İnancım tam; beyaz güvercinler ölmez!

Nakarat (Sokrat ST):
Hayaller var, kurulmamış hayaller var.
Küçük kalplerin elinde kırık oyuncaklar…
Gelmeyen cevaplar ve bitmeyen sonuçlar…
Sonuç; dünyanın sofrasında çöp yiyen çocuklar!

Şanışer:
Nevi ruhu Şeri'n kanatlarım kan kıranları Gözlerim ama, yakın düştü gibi çocuk ellerim vedama.
Yaşam pahalı fakat ironiktir:
Bu ülkede ölmek bedava.

Hatırladığım son bayram Gezi.
Halâ burdayız yok sayma bizi.
Hiçbi' güzelleşme görmedik.
Suskun olabiliriz fakat ölmedik.

Yetim kalan ağaçlarım var.
Yarın da savaşlarım var.
Kanımda barış falan yok,
Sadece yavaşladım yar.

Düzene dönüşmedim daha.
Kinimi bölüşmedim daha.
Beni yenmediniz,
Son gücümle dövüşmedim daha!

Yakın mıdır yarın? Uzak mıdır sabah?
Gider miyiz bi' gün Kandillere?
Kanımda mikroplar, yüzümde yara bere…
Canımı almak için bekliyorken kara melek…

Nakarat (Sokrat ST):
Hayaller var, kurulmamış hayaller var.
Küçük kalplerin elinde kırık oyuncaklar…
Gelmeyen cevaplar ve bitmeyen sonuçlar…
Sonuç; dünyanın sofrasında çöp yiyen çocuklar!