Şuayip Yeltan - Sürüklendin

Hiç bıkmadan, sakin ve endişesiz
Döküldün, dağıldın yazgısız kıyılara
Rüzgar keyfiyle içten ve bir o kadar
Soluksuz, sımsıcak -ve- ağır.. ağır

Kıvrım kıvrım ölesiye dolandın
Çoşkuyla özlemle kucakladın sevinci

Zeytin ağaçlarının (O..) kutsal kokusuyla
Karışıp tutundun yosunlara
Tutkuyla, arzuyla, sarsmadan
İncitmeden.. dokundun, sarıldın, derinden
Kör sazlıkların şarkısıyla yolaldın
Köpüksüz, hüzünlü ve puslu, .... telaşsız
Bazen duruldun, üstelik acılandın
İnatla bakmadın ardına, sürüklendin

Ve bin girdabından yitip giden dostluklara
Gülümsemek istedin -ne çare- yoruldun

Taşıl yontuların dayanılmaz alevinde
Bir kez daha haykırmak geldi içimden
Ilık bir yaz akşamı tutamadın kendini
Ve sessiz.., öylece... ağladın yıldızlara