Subrosa - Ellerimde Kan

yazmayacağım demiştim bak yine yazıyorum
ellerimde kalem kağıt en derinde yaşıyorum
sen gelme ben beklerim denerim her şansımı
gülmek kolay değil ama zorlarım ben her kasımı
her kasımın başıda seni hatırlatıyor biraz
o soğukta bile terlerim yinede sesim çıkmaz
bilirim ki sen kızarsın bana sevgilim herşeyi
sigaraya bağlarsın ve o senin yanında yanmaz
çünkü o bilir beni asla beklemekten vaz geçmez
alev aldığı anda seni unutturur ve seni sevmez
aynı ben gibi oda senin uğruna yanar tütüne
bağlıyım artık sömürsede ciğerlerimi vazgeçmem
ben dünkü çocuk değilim şimdi o kaplan kalktı
artık ne ölüm kaldı ne çok cenazeler kalktı
bir tek sen kaldın ve seni sakladığım o sandık
biz okadar saftık ki öpüşmeyi bile cinsellik sandık

gel hadi ellerimde kan
bekliyorum seni öylece durmadan
sev beni sadece okadar düşlerim yok artık kabuslarım var

hatırlamıyorum şimdi sahi gözlerin ne renkti?
ne farkeder söyle siyah veya kahverengi,
benim olmadıktan sonra saçlarının ahengi,
emanettir sözlerime bi sela yeter belki.
sen hergün mutlu ol, tek dileğim
budur rabbimden ve çek tetiği.
sevgi bitti kalbim duraksıyor artık,
bi sabah uyandığında bedenim toprak altı
kaldı yüzüm tek başına sen gidince baktım..
güneş bile karardı ve yüreğim kan çanağı,
ağlamaklıyım biraz gücümün son damlası aktı,
bedenim yerle bir göz kapaklarım ağırlaştı,
senin için olsa gerek subrosa hep savaştı.
zor olduğunda yokluğun tümceler ihtira ettim
içimde kalan umutla bütün dünyamı sen ettim
yalnız zamanla yoruldum ve seni sakladığım
yerde şimdilerde kalmadığını gördüm. hayat, infilak etti