Subrosa - Son Perde

yalnızlığı severim hep yalnızdım önceleri
şimdi bi kaç çakal pusuda yalnız biraz beklemeli
düşünce kalkamam artık yoruldu dizlerim
düşünce kalmadı şimdi kalp kriz mi beklemeli
bi kaç özel cümlem var yani söylemeli
bigün farketmezse gözlerinde veda cümlelerim
dilimden döküldüğünde anlamazsın önceleri
ogün sende hatırlarsan o eski günleri
mutlu ol falan işte ben üzülmeni istemem
birazda içten gülümse ozaman hiç bişey düşünmem
herşey yolunda bu tarafta sen hiç merak etme
bilirsin aynıyım bende gülümserim herkese
mutlu ol sen yani gitsende üzülmem
hergün gözüm görmesede hayallerini düşünmem
yeter bana hadi git uzaklaş artık sende
görme göz yaşlarımı ne olur üzülme


Nakarat(1)
kapalı her kapı yine
yenilen bendim direnemedim sevgine
yüküm ağır bu bedene
karardı düşlerim ve bu son perde oynaması zor geliyor bazen
yaşlar gözden düşüyor desem
geri gelirmisin sevgili
başa alır mı hayat herşeyi


şimdi söyleyeceklerim aslında duymanı istemediklerim
ama kalbim çok yoruldu durduramadım bil istedi
bi mektup yazdım sana 23 haziran cumartesi
bigün kaybedersen beni cüzdanımdan al isterim
fakat anlatamam ne desem çünkü anlamak istemezsin
azmettirici görünsende sen bu aşkın katilisin
kaldıramıyo bedenim yazdığım parça bile tarzım değil
azraile söylüyorum işini yapta gebereyim
artık sadece şarkılar var uzunca kurduğum cümleler
biliyorum anlamı yok ama anlatmalıyım ölmeden
amacım bu dünyada yaşamak değil ahirette zulmeden
olmayacaktır bedenime bu yüzden boşunadır bu gülmeler
boşver anne söyleme sen kağıtları ziyan et
yokluğumda üzülme hayat herkes için bi ziyaret
gülümsemeyi unutmasın sakın söyleyin ona bi zahmet
beni uğurlarken gözlerin ne olur hakkını helal et