Sürveyan - Vaziyet

Verse 1:
Nasıl öfke kayboldu gölgem
Coğrafya'ya çizik attı asimetrik gönyem
Bahsettiğin sokaklara dön gel
Bulamazsın aynı yerde beni uzaklarda gözden
Gel hafi, gel safi, gel kafir
Gömdüm rubailerimi sahi
Hep bi katakulle yok kimse karagünde
Taptığınız adamların hepsi kain
Asırlardır tutulduğumuz kasırgaydı
Aralık'ta ölüm içi dolu kadavraydım
Şu çılgın düzene hedef olup savruldum
Yarım düzine belayla paçavraydım
Dünya altı patlardan bi tabancaydı
Son kurşuna kadar bi hayli dayancaktık
Hayallerimiz atom'dan karıncaydı
Mesafeler kısaldıkça sen yorulcaktın
Gözyaşların soframıza damlıyordu
Varmamızla çıkıp dünyayı kiralıyorduk
Mahreminiz ziyan etti karanlığın
Dökülüyor kiremitler herşey paramparça


Nakarat x4:
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle burda yaşamakta hüner
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle burda yaşamakta kader

Verse 2:
Merhaba nasıl vaziyet bu nasıl vasiyet
Dilim döndüğünce sana yazılır kaside
Hayallerimi çekiyorum plağa kaset'e
Manşet olamazsın asla bu taraflı gazete
Düşüyoruz hasete ortalıkta sebep yokken
Hayatımız boktan ve hayatımız fuck'dan
Hayatımız maytap ve hayatımız hayta
Hayatınız lafta ve hayatımız raf'ta
Kaliteli toramanlar kaliteli godomanlar
Kalifiyeli eleman bu ne biçim bi roman
Heryerde bilboardlar tv'de milyonlar
Hastalığım milyonda bu ne biçim bi sabah
Oturduğumuz kenar mahalleden koptu kıyamet
Geçtiler tanklarla gıyabeten
Buna binayeten kimyamız bozuk çalar
Kadir'le oturduk yazdık bi müzik çalar
Kaç sığınaklar alçalmadan
Ben o sokak'ta gönlünü sessizce çalmadan
Mahreminiz ziyan etti karanlığın
Dökülüyor kiremitler herşey paramparça


Nakarat x4:
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle burda yaşamakta hüner
Neler, neler, daha neler
Pimi çektim bekle burda yaşamakta kader