Sybra Van Gogh - Bunu Ağla Artık

pencereler ardında saklı kara orman
kendime geleceğim biraz uzanırsam
kimliğim yorgun, pasaportum kayıp
paslı bir giyotin idam ipinde kalmış

ölüm bile ölüyor bu gece son durak
dünya dönmüyor söylüyor arulak
sesimi dinlemezdim o iş bana uzak
duygular kangrendir, omur ilik tuzak

yüreğim bir kasabın vitrininden alıntı
her parçası kanardı, her iz bana tanık
beti yarım kalmış beden toprakları
çamurla tamamlanmış tek dev aynası

taklitle refarans, cümleler transfer
hücrelerim ayrışıyor gerek biraz plasterm
kapsüller münferit, gramajlar zemheri
plasebo etkisinde bırak beni yarabbi

üç günlük ömür, bir günü lütfen yanımda çürüt
hepimiz ölümlü, hepimiz ölümcül, kimse sağ çıkamaz bu kapı mühürlü
eskilerini yerinde bırak, başka jestler başka mimikler
ama yokuz, ama yokuz bunu ağla artık

stockholm'de yaşanan, pazartesi sendromu
pazartesilerle yaşanır stockholm sendromu
o koştu ben yürüdüm kopuktu tendonum
yavaş yavaş düştü hayat ve kalbimin temposu

sırtına işlenmişti beynimin kriptosu
hiç kimse süper değil işlemez kriptonu
teneke oyuncaklar ruhun manifestosu
tanımsız bir hayvandan alıntıdır mottosu

suratımda izi var, dokuz yaşımın
kabukları hala taze on yaşımın
yirmiler açık yara, yirmi beş kara veba
otuzdan hemen sonra planım elveda

gitmeden söylemem gereken bir kaç şey var
maskeler düşecektir vazgeçin bu huydan
ha bide aklımdan çıkmadan belirtiyim
pişman olmadım hiç kırdığım burunlardan