FERİT SÖNMEZ
Dağlar duman , halim yaman
Ne varsa benden kalan
Hadi yak o zaman
TABİR
Gelir mi ecelden hayır ve dününde bugününde ödemedi bedel
Görmedi neden ve susmadı sebep kanına dokunursa bedenini gebert
Sonunda sabahsız gecelerine inen vampirlere vurdu keder
Kalmadı dengem, gitti bak yengen , koptu halatlar , çıktı mı çengel
Düştü bidon ama dilim piton gibi tuttu bir ton
Sesimse basbariton koç
Elim ensende kalk bebe koş, bu sokaklar loş ve de boş
Sana sıra gelene kadar dönüceksin o sigarayı merhametinle
Kalmadı kendinle bi dengin kalıcaksın kerhanelerinle
Araladım kapıları yarınları görüyorum sanki sarmadı bu hayat baba
Tek temasla bana pasla pasla seni çakal
Benle kalanla mı savaşcan aslan
Bir cinasla inerse suratına pastam
Kalk lan güneşimiz doğmaz kaltağa
Bir çıkarım bak üstüne bir inerim alta
Karga marga kalmaz sana kalsak
FERİT SÖNMEZ
Dağlar duman , halim yaman
Ne varsa benden kalan
Hadi yak o zaman
YİĞİT
Dağları dumandı yanıyodu gençliğim
Adam olamayan kovalıyor bildi
Yolla sözü karalıyor ince çizdiğim
Bir p*çe sarılıyor ömrü verdiğim
Tüğ tükendi dilde yetti canıma
Bu semtte pişti bilki girse kanına
Bu yol biterdi kalksa yatsa yanıma
Bu dert biter mi ölse kalsa başıma
Dur bi dur cebine koy paranı
Kimine göre oyun bu hiç
Deli dolu olanı da vur
Alın terin düşmesin yere koçum çok derin deniz