Ne sevenim var ne ümidim
Yaşamak için yok sebebim
Akıp giden kalabalıkta
Ben kendimi kaybettim
Çok uzakta hedeflerim
Yok kalmadı hiç mecalim
Uçup gitmiş hayallerim
Eriyen bir mum gibiyim
Çok savaştım hep kaybettim
Geliyordu son yenilgim
Düşmeden kalan tek kalem
Sen geldin
Sen karışır gibi akıp giden kalabalığa
Sen alışır gibi rutin tatsız dünyaya
Sen çalışır gibi tutunmam için hayata