Tankurt Manas - Yok 2

Gel; yalnızlığımdan bir kadeh al.
Sorma hiçbirşey..
Yüzüme bak.

Bana bir şarkı derdi rakı yalnız içilmezdi
Gel göz kapaklarına misafir ol ben bu saatler de bir hiçim belki
Gitmek Ruhunu inceltir kendimden iğrendim
Yalnızlık dillendi ve ben dillendikçe çok kirlendim
Sus bu ateşten terlersin sende biraz daha bendensin
Göz yaşlarının hafif altını aç kısık ateşte acıların demlensin
Yok şans yok amorti bazen bir sigara çerez ve bomonti
Buradan gidiyorum sorun değil sorun olanı hep bir sonum bil
Bazen bir şarkı içinde aramak seni bazen bir melodi çok dokunur
Bazen nakarakt tekrar eder ve kalbin atarken tekrar durur
Bak rutubetli göz bebeklerinden dokülen yağmur parkeye siner
Ağlamak refleks olur bazen göz yaşın bile tükenir biter
(denedim yeter) kız kemiklerimi lades yap derim aklımdan
Artık moralim sıfır mevsim normallerinin çok fazla altında
Zafer karşımda hep kaybettik zorsa bu yollara danışmasın
Ağzı bozuk bir şiir olup okunda kimse nokta koymaya çalışmasın

Gel; yalnızlığımdan bir kadeh al.
Sorma hiçbirşey.. Yüzüme bak.

Hangi tarafına dokunuyor yağmur hangi tarafına gölgen düşer
Hava suratıma tükürürcesine bozmuş kendini ve yine bana küser
Çalışmadığın yerden gelicem karşına belki acın bu yoldan geçer
Tenler nikah sözler bir cana kıyar bütün sonlar beter
Dokunursan parmak izin kalır okunursan tadın kaçar
Yok olmakta bir seçenek var olmak nasılsa acın açar
Ben hiç bir harfi dilimle bükemem gidiyorum dediğin vakit
Bütün Şehir 2 yakaya bölünür soluksuz izler sedyelerde atar kafam
Bu ambalajı yırtık duyguların kriz nöbetlerini durduramam
Harfler kelime kelimeler cümle cümlelerle bir sen olduramam
İçime attıklarımla yerini dolduramam yeni bir ben andıramam
Aşk en ağır uyuşturucu gibi kafasını herkes kaldıramaz
Gideceğim her yol sırattı yok olmanda sır artık
Sen güneşi sırtlar giderdin ben gecelere kurşun sıkardım
Sevmeyi dürüstçe kınardım
sırt üstü gömülür insanlar ama sen beni yüz üstü bıraktın..


Gel; yalnızlığımdan bir kadeh al.
Sorma hiçbirşey..
Yüzüme bak.