Ölüm kol gezerken nefreti kalbimde
Yaşıyor karanlık geçmişteyken
Kılıçlar kınından bir kez çıktığında
Düşmanın kanını içmezsen
Değiştiremez nefreti
Öfkemi dindiren tek bir şey var
O da ruhuma hükmeden kanakan
Kaderim böyle yazmış ölüm var bu dünyada
Kan dökmek var olmaktır ya
Nefretim öyle çok ki hiç dinmez kan dökmeden
Ruhumu söktün aldın sen
O bakışlar öfkeyi anlatmak isterken
Neden kanakan
Tanrına son bir kez yalvarmak isterken
Neden kanakan