Verse:
Huzuru üç yüz kemikli bir ette mi gördün?
Seni gördüğümden beri dünyadaki renklere kördüm
Sen beni bekleme öldür
Nasılsa sayende ateşten bir çembere döndüm
Şimdi terkedip bu şehri, gitmek istiyorum serin dağlara
Bir kalbim vardı benim, şimdi herkes senin sansa da
Ne yaptın bana be sevgilim? El insaf sana
Kapıda titriyorum, onun girmediği bir yerin varsa al!
Sen hayatıma keşkeyi koydun
Sen olmadın da, yokluğunda acısı hep beni yordu
Derdin ya 'çok dağıldın” diye!
Aslında aşkın başımı döndürüyordu, bu yüzden dengesiz oldum
Vücudumda sandığından fazla hasar hâkim
Sen yatakta, ben bataktaysam kazanan kim?
Düşünüyorum o günden beri;
Bi' kalbin olmadığı günden beri benim kalbim sana ait
Anlat hadi, gönlümün fail-i meçhul katili
Leyla sözünden dönüyorsa, giden Mecnun adi mi?
Duygularım yağmurunda ıslak
Herkes hakim de vücudunun coğrafyasına bir ben cahilim!
Kalbinden girmeyi seçmişken,
Bana adil değil onla başka bir yol keşfetmen
'Sen” dedikçe olmadın hiç, dostlarımla tektim ben
Paranoyaklaştım ya da aşk denen şey eşcinsel
Sanırım artık benziyoruz!
Gözümde kamuflaj bi' gözlük, yüzümde yapmacık tebessüm
Ve kalbim orospu oldu gönülsüz
Sen dizimde her şey karışmadan önceki son bölümsün
Bir kadın var. İlk atışta, vurdu kalbimi
Beni aşık etti bir bakıştı
Şimdi kış var. Ben iyiyim, sen karışma
Gönlümün derinlerinde süren iç çatışma
'Bu aşktan hayır yok” diyor müneccinim
İçimde fırtına var, orada her şey güleç dimi?
Benim kalbimi çalan sen, seninkini o
Ama nedense ben suç ile yargılanan müvekkilim
Onca parçaya bölündü ruhum, bu adil mi?
Bana 'mahvolmuşsun” derken, gördüğün iyi halimdi
Sen böyle dayanamazdın, omuzumda ağlardın.
Sanırım omuzunda ağlayacağın biri var şimdi
Zaafımsın artık benim, zamanında güç verirken
Böyle savurmasaydın doğardım küllerimden
Böyle tahmin etmedim aşkından gürler iken; ben
Ama boşuna dost olmamış gülle diken
O beni halâ ayaktayım sanıyor.
Beni böyle istiyorsan al, her yanım kanıyor.
Aşkın acı veriyor ama bak aklımı alıyor
Zaten güzel olan her şey bağımlılık yapıyor
Yine mi 'aşk” diyenim
Ne zaman güneş sarısı saçlarına baksam hep gözlerim kamaştı benim
Gözlerimden dudaklarıma inen pişmanlığım
Hayallerime gömdü o evi, bahçeli puantiyeli.
Farkında olmadan ben ne büyük savaş görmüşüm
Başroluyken figürani olmuşum bir an öykümün
Şu saçlarının bütün nefretlerimi yıkan örgüsü
Şimdi üstünde yürüdüğüm bir surat köprösö