Timur Selçuk - Ayten'in Sonu

Ayten'i Markiz'de vurdular
Onu ben vurdum
Yaprak gibi düştü yerlere
Bense ağlıyordum

Şimşek gibi loşluğunda Markiz'in
Bir usturaydı elimde parlayan
Vurdum, ve baktım yüzüne
Dedim; o da güzeldi bir zaman

"Onun da gözleri vardı, dudakları vardı
Mermerler dile gelirdi konuşunca
Ya elleri her zaman duygulu,serin
Başım dönerdi ellerini tutunca"
Önce bir garson gördü ikimizi
Sonra yabancılar gördü
Ayten'i hiç ayıplamadım
O anda kim olsa ölürdü

Renkli bir balon gibi sönüverdi
Gömleğime kanı damladı
O lekeden başka şimdi
Ayten'den eser kalmadı

Aldılar götürdüler beni
Bu cinayetin hesbını sordular
Dedim ki: "Ayten'i ben vurmadım
Onu Markiz'de vurdular".