CENNET BAHÇESİ
Bütün dünyam kararmışsa
Bil ki aşkın vedasından
Sokaklar boş, kalpler uykuda
Tek bir gölge duruyor yolda
Yine sensiz bu yalnız gecede
Bir sıcak eylülün tutsağıyım
Uzaktasın ellerim yetişmiyor
Hiç kimse senin gibi gülmüyor
Bu son gecemiz
Bu son öpüşün beni
Ama yarına umut var
Cennet Bahçesinden gelen o yarda gönlüm var
Gelecek ilk sonbaharda
Biliyorum döneceksin
Kadehimde duran şarabı
Ellerinle içireceksin