Turgut Çakır - Abdi İpekçi Parkı'nda Aşk

Kar yağdığı gün tanışmıştık seninle
Abdi İpekçi Parkında beklemiştin beni
Kar yağmıştı duygularına beyazdı kalbin
Gözlerine yağan karda aşk kokusu vardı
Dört yandan esen rüzgarda, tipide
Kar yüreğinde sevgisiz bakışların
Aşkın türküsünü söyler gibiydi
Ne oldu da birden siyaha dolandın
Arkanı dönüp giderken biraz daha kal dedim
İnatçı bir tavırla silkeledin beni

'İki gider bir ardıma bakarım
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim
Ah dedikçe kara bağrımı çekerim
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz
Kokladığım çiçeklerin yüreğimden vurur inan
Bense yuvarlanırım karlı yolda ölüm güneşi yanımda
Zaten mağdur doğmuşum mağdur ölüyorum
Şimdi herkes üstüme üstüme geliyor nedense Kayak sefası sürerken Elmadağ'da
Çıkış yolu bulamadım aptal yüreğim kızdı bana
Can güvenliğim bile kalmadı burada hava kurşun gibi
Biriken benliğinle sarstın beni Kartalkaya'da
Dum dum kurşunu sıktın inadına aşkıma
Kutlarım seni vurdun yüreğimi dostunla beni
Hiç yoktan ölüm güneşi doğdu Elmadağ'da
Teleferik sefası sürerken her şey istediğin gibiydi sence
Hiç sorun yokken kıyamet koptu dağ başında
İki sözüm vardı sana söylemeden öldü yüreğim
Sanırım erken düştü toprağa gözlerim
Önce elimi tuttun sonra sarıldın yüreğime
Sadece ismin kaldı aklımda, gözlerin gözlerimde

'İki gider bir ardıma bakarım
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim
Ah dedikçe kara bağrımı çekerim
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz'