Turgut Çakır - Sevgililer Türküsü

Ben sevgi denizinde yüzerken
Sen ıhlamur ağaçları altında
Güneşi bekliyordun
Eğer güneş girerse gözlerine
Yitirdiklerin gelecek aklına
Beyaz bir buluttan inen gözyaşları
Yüreğinde ırmak olup akacak
Acıların çoğaldığı yerde
Dostların altın sözleri aklında yer edecek
Gecenin bir yerinde zambaklar türkü söyleyecek
"Söğüdün çarşısına gün doğar karşısına
Ah insan hile yapar mı kapı bir komşusuna
Aldırdın beni
Gül iken soldurdun beni"

Kardelenler solmuş
Çiğdemler çamura bulanmış
Acı acı gülümsemiş
Ayrılık acısını tadanlar bilir
Ayrılsalar da sevda güneşi doğar gönüllerde
Sen aşk ateşinde yandın mı hiç
İki hayat arasında çaresiz kaldın mı?
Uykusuz gecelerde yanık yanık türkü söyledin mi?
Söyleseydin alay etmezdin türkülerle
Akasyalar çiçek açtı bugün
Sarı beyaz çiçekler Görkemli sabahların dili oldu
Ben kalbin ortasına çökmüş kederin
Acılarını paylaşırken
Gözlerin yağmuru içiyordu
Dünyanın bütün çiçekleri benim olsa
Yüreğimdeki yangın sönmez
İnsan onuruyla alay eden serseriler
Aşkın cennetinden ne anlar
Ne bilir görkemli sanatın dilinden
Ne anlar
Cennet güneşinden
Aşkın dili yok ki anlatsın derdini
Engin okyanuslara açtım yüreğimi
Rüzgar gözlerimi alıp gitti
Görmeyen gözlerimle gördüm dünyayı
Seni sevgilim
Umutsuz aşkımı anlatırken sana
Aşk yağmuru akıyordu gözlerimden
Sen ise vahşi doğa gibi hırslıydın
Haykırıyordun
Ben bir günde olsa yaşamak istiyordum
Toprağın altında bin yıl yaşamaktansa
Bir gün yaşamak iyidir
Ağlama sevgilim
Sen benim cennetimsin
Güneşimsin