Uzak krematoryumun en kuytu bölgesi
Ceket cebimde dört mevsim öncesi
Gökten asalet düşerse bil ki yarımdır
Tadını kaçıran martılar saatin kum haznesi
Sakız kıvamı karakterine yakışır ölmesi
En ücra kıyısında tek gömülmesi
Düzenli düzensiz sancı biriktir yastığa
Yarım akılla ölme kurtuluşuna mani olmasın
Verse
Her yenilgi aynı ilki hariç tekdüze
Düşerken gölgemin bileşkesine karşı ladesim
Bu sokak ve dahası eriyorken yer küre
Adını unuttuğum caddeler kadim mukaddesim
Unutma bastığın kıta felaket çemberi
İçine düşen kafamı kurtarmak mı imkansız derim
Hınca hınç insan dolmuş caddenin başında
Bittabi uzak kokan kokundan irkilip derim
Tuhaf kokun paslı bir oyuk
Payıma düşen kabuk tastamam ne eksik ne fazla
Karınca mabedim dolapta yapışkanlar
Usulca konuşanlar unutulmuş plüton lar
Onlar işte orada daha garip yanıyla hayatım
Derme çatma bayağıdır
Yani ez cümle demliğim tam tadında bırakılırsa
Bana asla şarkılar ile gelmeyin
Nakarat
Bu karadelik açılır mı bilmem ancak
Bir çare beklemek sıkıntının yan etkisi
Yine de midemde tambora dan haberler
Uzaktan görenler görürler ölürler
Verse
Planı yapılı hafta sonları
Matem tutar on senedir giymediğim kramponlarım
İçimi karartır nedense sesimin yüksek tonları
Kışta geldi uzun gelen kazak kolları
Tıynetine tükürdüğümün bayırları
Doğar koynumda güneş başımda lav kovları
Hakkım olanı aldım soran olursa şayet
Bir gün öleceğim muhakkak beni böyle hatırlayın
Nakarat X2
Bu karadelik açılır mı bilmem ancak
Bir çare beklemek sıkıntının yan etkisi
Yine de midemde tambora dan haberler
Uzaktan görenler görürler ölürler