Uğur Karataş - Annem

Ne zaman saçlarıma yağmur değse
Korkuyorum düşlerim ıslanacak diye
Ne zaman hüznümü ırmaklara salsam
Tutunmak istiyorum o emek ellerine
Seni çok özlüyorum anne seni çok
Gülüşünü bahara kokunu rüzgâra soruyorum
Hasretine her gün daha çok çoğalıp
Sana canımca & kanımca & oğulca sana
Azar azar ölüyorum anne

Bu kurtlar sofrasında yalnızım ürküyorum
Hasretim sıcağına yoruldum üşüyorum

Bir bulut döner başımda içi dolu hüzün yağar
Bu acıyı bıçak kesmez bir uzakta annem ağlar

Annem annem canım annem (cennet hanem) can evimsin ciğerparem
Heder etti dertler beni iyileşmiyor yürek yarem

Sokakları çınlatan kahkahalar benimdi ama
Uçurtması yaralı o acar çocuk erken büyüdü
Şimdi şaşırmalı mı aklıma
Hem bu dünya hem de kavga
Çocuk düşlerime sığacak kadar
Küçük değilmiş oysa
Çünkü payıma düşen hayaller
Daha ben büyümeden kirletilmişler

Söyle bana güzel annem
Sebebim hasretim bitmez çilem
Sen anlatırken her şey güzeldi de
Peki bütün bu masallar
Hep yalan mı söyler