Vaktikatre - Ölü Mektup Park (feat. Sharapnell Hüzzam)

Hüzzam Verse:

Seferlerim mesafe yoksunu, nefti bir yosunla kesti gözünü sandalın, deniz ve yakamoz uykusunda martılar.
Makyajsız gecenin inci duruşu parçalandı sisle tuttu arşı tüm prangalar.
Ne kadar ölüm varsa senfonimi dinledi ve beraat etti zihnimin ininden tüm karanlıklar.
Bi' gölge secde etti bedene feneri söndü hüznün, ördü hüzzam hilale bir hikaye kaldı sayfa lâl.
Gece sıcaktı ay buz gibi, hüznüm aciz öykülerime imza, sözlerim deniz.
Benim de vardı elbet özlemim fazlasıyla öznel, lakin asla olmamıştı hüzünler endüstriyel.
Yüzün küfürden ilmekler attı ördüğün sona, suflörüm değilsin artık sözlerimi sayan.
Ve ben, öylesine narin, çığlığını tıktım nakaratlara bir de naftalin.
Çıplacık bi ruhun ıslak ikliminde verdi kanlı tohumu sürgün onca gölgenin.
Bu hemzemin bedende richteri aşan bi' deprem.Piano tuşu dişlerinde mısralar ısıran armonik bi' matem.
Edepsizce çoğalıyor bu sayfalarda umut, dudaklarında ben giderken öykülendi şarkılar.
Kelimelerde seferberlik hali, dercesine 'unut'. Ozanlar o zaman ağladı ki ellerinde mektup.

Hüzzam Chorus:

Yarın için bi' gün batırdı gözlerim vakit beni yarım bırak ve git. Yanıyor kara saçları gecenin, hicran sabahı alazladı bekledim.
Günler, (günleer) geçiyor birer birer susup.
Ahraz kaldı satırlar suskun, sorma yine sus pus ölü mektup.

Vaktikatre Verse:

Kabir halim, pek hayli soğuk bedenim.Kanlı ellerimle gözlerini buğulu camlarıma çizdim.
İçinden bakarken şahlandı hatıralar, şahlandı katreler, rüzgar uçurdu sayhalar.
Ellerimde idea, kürtajında kalbimin aşk.Penceremden izlenen son manzaradır bendeki ay.
Mahzenime serptiğin depresif hicvar halim, sayfamın canına okumakta can-ı bedenim.
Vaktikatre yaşlı dost, kader, çocukluğumda düştü çok.Kor halinde sevgi minareleri.
Avuturdu dünlerimi, dünden aldığım bugün gibi, denize doğru koşan ölü bi' mektubun güzelliği.
Son raksındayım kanatların, köle hayatların uçuşlarında ölümü tadan martıların merasiminde.
Donuk yangın hasretinle alevlenir ruhum, soğuk yağmur şehrinde.
Kanımdan söktüğün karanlık odanın tam da ortasında deli insan,
Pesimist bi' katilin elindeyken hala optimist kalabiliyorsan, Ruhumu bedenimden çıkarır sayfam.
Terkeder gündüz odamı, söndü ellerimin ışıkları, gözlerimin dümeni battı.
Lehimle bitişir artık aşk ve namus.İnsan er yaşarsa lisan asla teklemez bir suss!