Så blåe, blåe himmel.
E knapt en bommullsau å se.
Men Den Gode Fe,
to niser og et nasehorn, eit skip.
På trappå står et norgesglass
med merr enn tretten humler i.
Så blåe at alt skinne:
Tri buskar, tri stømper i ei snor,
et glovarmt bord
med Tarzanblader , Donald og Vill vest.
På trappå står eit norgesglass
med merr enn tretten humler i.
En sleten, bleike fluktstol,
den einaste som ennå holde ml.
Ein kopp, ein skål, ein lommaduk ein nabo gjekk ifra.
Ei trygge sol på himmelen.
Ein lomme full av sommartid.