Çürük dalım ve sen salkımdan kopmuş üzümsün
Dışımdan meleksin içimdeki şeytan yüzümsün
Karamsar sevgilim üzer bu konuydu üzüldüğüm
Umutsuz hayatım kesik parmağımda yüzüksün
Miskinim eksiyim tonlarca keder yüklüyüm
Köprüsün bense kendimi atan gönülsüzüm
Her bir yanım sen bağladı yosunlara büründüm
Bulutların üstünde bir hayal kuran ölümsüzüm
Ne varlığına sevinirim ne yokluğuna ağlarım
İçim kuru bitki gibi ne tatlıyım ne acı
Boğazımdaki yol kapanır kursağımda kalır aşk
Sevdiğim kız şimdi neden bana karşı yabancıydı
Toprağa düşen tenine gözyaşları yağmaladım
Ben olmadan başka kollarda ağlama sakın
Tuzağa düştüm halsizim tıpkı ceset gibi
Kusurum buydu sana özel hayat sağlamadım
2. verse:
Söyle hangisiydin mutlu eden miydin mahveden mi ?
Söyle hadi kişiliğini karanlığa iktiren kim
Söyle hadi deliler gibi benden başka seven var mı ?
Söyle şimdi her dakika beni rezil eden kadın
Söyle aramızda ki en mahsum suçsuzu
Söyle içindeki en nefret kuşguyu
Söyle her zaman aklımdasın diyipte
Salak gibi kandırdığın o günleri ne çabuk unuttun
Söyle hadi bana attığın yalanlar mı avuttu
Emellerim yok varabildiğim yer sonsuzluk
Söyle hadi seni telaşlandırır mı onsuzluk
Yanlış yollardasın artık meleklerin yolcusu
Söyle ailemle huzurumu bozan kim
Söyle mutlu olmayı mı üzülmeyi mi hakettim
Güvenipte kalbimi sana emanet ettim
Söyle mutsuz olmayı mı sevinmeyi mi hakettim